Mozarts Brieven in de Fioccozaal

Mozart vertrok in 1777, hij was toen 21 jaar oud, samen met zijn moeder naar Parijs. Hij zou anderhalf jaar later alleen - zijn moeder overleed in Parijs - terugkeren naar Salzburg. Tijdens die periode schreef hij regelmatig brieven naar zijn vader in Salzburg. Deze brieven vormen de achtergrond van de voorstelling "Mozarts Brieven" in de Fioccozaal, de orkestrepetitiezaal van de Munt.

De brieven worden afgewisseld met muziek van, uiteraard, Mozart, die door Noémi Biro aan de piano begeleid wordt. De aria's (en ook een paar liederen) worden gezongen door jonge zangers van de Muziekkapel Koningin Elisabeth. In eerste instantie zou je verwachten dat gekozen zou worden voor muziek die Mozart in diezelfde periode geschreven had. Maar dat zou de keuze ongetwijfeld teveel beperken... in die anderhalf jaar heeft hij trouwens weinig tot geen opera's geschreven. De keuze van de aria's wordt ingegeven door de sfeer van de brieven.

Het begin van de voorstelling is daar meteen een goed voorbeeld van. Mozart, gespeeld door de acteur Gilles De Schryver, leest zijn ontslagbrief voor die hij aan de prins-bisschop schreef voor. Als hij de goedkeuring krijgt van Colloredo om op reis te vertrekken, zingt de bariton Nabil Suliman Don Giovanni's vreugdevolle champagne-aria Fin ch'an dal vino. De daad bij het woord voegend trekken ze dan een paar blikjes Jupiler open... Het geheel werd inderdaad geënsceneerd, door Caio Gaiarsa.

De zangers kweten zich over het algemeen goed van hun taak. Slechts op een paar momenten was de keuze van de aria's soms wat te hoog gegrepen. De sopraan Talar Dekrmanjan had wat problemen met Pamina's Ach ich fühl's. Het slot van Almaviva's Vedro mentr'io sospiro (het recitatief Hai gia vinta la causa werd overgeslagen), dat door Suliman gezongen werd, was ook geen toonbeeld van elegantie. Maar zijn concertaria Un baccio di mano was dan weer wel heel mooi. De tweede sopraan in het gezelschap, Liesbeth Devos, liet ook een paar gespannen noten horen in Vedrai carino. Deze laatste twee zangers gaven trouwens een onverwacht ruziënde interpretatie van het Papageno-Papagena-duet. De drie zangers brachten de voorstelling tot een rustig einde met het terzet Soave sia il vento uit Cosi.

Een leuke voorstelling...

Publicatie: zondag 3 december 2006 om 09:37
Rubriek: Opera