Achilleus in Antwerpen

Eindelijk !

Eindelijk eens een creatie van een nieuwe opera, waarvan ik het gevoel heb dat hij een toekomst heeft. De Belgische componist Wim Henderickx schreef "een opera voor jongeren", Achilleus, met als onderwerp de "universele oorlog"... gebaseerd op de Trojaanse Oorlog.

In 75 minuten vertelt hij het verhaal van Achilleus, wiens vriend Patroklos sneuvelt onder het zwaard van Hektor, die op zijn beurt het onderspit moet delven tegen Achilleus en hoe tenslotte de oorlog eindigt met Odysseus' list om een houten paard binnen te smokkelen in Troje. De goden Ares en Afrodite kijken toe... en dit allemaal in het Nederlands.

Wim Henderickx gebruikt een klein orkest, aangevuld met elektronische middelen. In de Vlaamse Opera werd daarvoor een surround sound geïnstalleerd. Bij het begin van de opera wordt daarmee het geluid van overvliegende vliegtuigen en bommenwerpers hoorbaar gemaakt... maar wordt verder ook gebruikt om puur sfeer te scheppen met geluiden van wind of klotsende golven. Visioenen van Wagners "Siegfried" komen langs deze weg boven als de goden een nieuwe wapenuitrusting smeden voor Achilleus.

Op de scene worden de verschillende rollen vertolkt door een beperkt aantal zangers. Huub Claessens zingt bijvoorbeeld zowel Hektor als Priamos. Enkel Corinne Romijn en Jonathan de Ceuster zingen slechts één rol, respectievelijk Helena en Niemand. De Griekse en Trojaanse soldaten worden vertolkt door het kinderkoor, die kinderliedjes zingen. Wim Henderickx besteedt veel aandacht aan de verstaanbaarheid en vermijdt om de zangers te overspoelen met een zware orkestratie. Dit levert een aantal ontroerende momenten op... zoals het moment dat Priamos bij Achilleus komt smeken om het lichaam van zijn zoon Hektor... of het "Requiem voor de helden".

Als tegenhanger voor deze geluidswereld creëert de Jacob Schokking een visuele aanvulling. De scene blijft volledig leeg maar wordt ingenomen door twee beeldvullende videoprojecties. Dit geeft soms wel mooie beelden, maar daar houdt het dan ook op. De zwakke schakel in deze productie is de personenregie... of het gebrek daaraan. Het volstaat niet om de zangers te laten opkomen en hun tekst te laten zingen of declameren... en dan te hopen dat de videobeelden voldoende zijn om de scene te vullen. Enkel de twee goden, Ares (Wilfried Van den Brande) en Afrodite (Johannette Zomer), hebben voldoende persoonlijkheid om deze leegheid op te vullen.

Achilleus speelt nu nog in Antwerpen, maar gaat pas in het najaar naar de Vlaamse Opera in Gent.

Publicatie: zondag 16 maart 2003 om 21:30
Rubriek: Opera