Véronique Gens in deSingel

De Beethoven Academie gaf een Mozart-potpourri-concert onder leiding van Hervé Niquet in deSingel. De solisten waren de sopraan Véronique Gens en de pianiste Catherine Mertens.

Het eerste deel was een concert-programma dat in één grote boog uitgevoerd werd. Mozarts eerste Symfonie (K.16) opende het concert en ging over in de concertaria Vado, ma dove. Het pianoconcerto Nr 13 (K.415) werd onderbroken voor een andere concertaria Oh, temerario Arbace. Het vervolg van het pianoconcerto leidde onvermijdelijk tot Ch'io mi scordi di te. Véronique Gens presteerde nogal wisselvallig in dit eerste deel... Dit lijkt me enerzijds te wijten zijn aan de opname van een zwak en oninteressant werk in het programma - die tweede concertaria - en anderzijds een paar misrekende ademmomenten van Gens en een slaperige Beethoven Academie. Haar stem klonk soms ook wat stroever dan vroeger, soms verdwenen lettergrepen, en trillers waren verrassend afwezig. De niet erg flatterende akoestiek van deSingel hielp ook niet echt.

Het was wachten tot het operadeel na de pauze vooraleer ze enigszins op gang kwam. Drie aria's, uit evenveel opera's, werden voorafgegaan door hun respectievelijke ouverture. Haar Fiordiligi hebben we ooit nog in de Vlaamse Opera gehoord. Per pietà werd correct gezongen zonder al teveel problemen, maar kon me toch niet ontroeren. Vitellia's aria None più di fiori moet zeker niet onderdoen voor de Cosi-aria qua moeilijkheidsgraad. Véronique Gens wist wel raad met de grote tessituur van deze aria, maar ook hier kwam ze wat koel over. Na de ouverture van Le nozze di Figaro zou je een van de twee aria's van de Gravin verwachten... kwestie van in de sfeer van de andere aria's te blijven. Maar het concert werd afgesloten met Cherubino's Non so più, waarin ze voor de eerste keer zelfs een beetje acteerde.

Alles bij elkaar vond ik het geen groots concert, ondanks een paar geïsoleerde mooie momenten in "Non più di fiori". Het eerste deel was programmatorisch wel interessant opgebouwd, maar niet echt boeiend uitgevoerd, terwijl het tweede deel te afstandelijk overkwam. Ik had hogere verwachtingen van dit concert.

Publicatie: zaterdag 6 mei 2006 om 05:47
Rubriek: Concert