Il barbiere di Siviglia in Antwerpen

De Vlaamse Opera besloot haar seizoen met de publiekstrekker Il barbiere di Siviglia in de Bourla. Voor de regie hadden ze weer Guy Joosten gevraagd. Maar aangezien hij in "Alinea" op klara al verteld had dat hij niet wist wat hij met die opera moest aanvangen, beloofde dat al niet veel goeds voor het eindresultaat.

En het resultaat was er dan ook naar. Om te beginnen verplaatst hij de handeling naar Italië, omdat hij het niet geloofwaardig vindt dat men in Sevilla Italiaans zingt. Dat is weliswaar een van de meest belachelijke redenen die ik ooit gehoord heb, maar dat is op zich nog niet zo erg. Het is een stuk erger dat hij zowat alle komische elementen, die Rossini, zijn librettist Sterbini en Beaumarchais bedacht hebben, blijkbaar niet goed genoeg vond. Hij vervangt die dan door zijn eigen "grappen", die niets met de opera te maken hebben... en zelfs niet grappig zijn. Een willekeurige aflevering van FC De Kampioenen is tien keer grappiger dan wat Joosten aan de Vlaamse Opera verpatst heeft.

Verder laat hij alles afspelen in een kapperszaak waar Bartolo de baas blijkt te zijn en Figaro en Rosina allebei meehelpen in die kapperszaak. Daardoor worden alle nauwkeurig uitgedachte relaties tussen de protagonisten teniet gedaan en stapelen de ongerijmdheden zich op... waarom moet Almaviva al die moeite doen om Rosina te spreken te krijgen als ze gewoon in die kapperszaak rondloopt ?

Nog zo een van die "grappen" komt op het einde van het eerste bedrijf als Almaviva zijn identiteit bekend maakt aan de carabinieri (zoals ze hier voorgesteld worden)... maar geen enkele van de agenten blijkt te kunnen lezen. Sommigen vinden dergelijke clichés waarschijnlijk ongelooflijk grappig, maar daardoor wordt heel de aanleiding van de daarop volgende verwarringsscène vakkundig de grond ingeboord.

En dan heb ik het nog niet over overbodige "vondsten" als Don Basilio voor te stellen als een maffiabaas, terwijl er nog wel gewoon over hem gezongen wordt als een 'maestro di musica'. En zoals gewoonlijk weet Joosten ook weer geen blijf met het koor. Er is ook een scène waarin een of andere onherkenbare BV zijn haar komt laten knippen. Eenmaal zijn haar geknipt, verschijnt hij dan vanachter de krant. Gisterenavond was dat Willy Claes.

Het zal waarschijnlijk niet verbazen dat ik me niet echt geroepen voelde om na de pauze te weten te komen hoe de opera zou moeten aflopen volgens Joosten. Als het muzikale deel nog enigszins goed zou geweest zijn, was ik misschien nog wel gebleven, maar bijna geen enkele van de zangers gaf blijk van Rossiniaanse esprit.

Stephanie Houtzeel zingt "Una voce poco fa" alsof ze Carmen is. Iain Paton worstelt met Almaviva's coloraturen van "Ecco ridente in cielo". Zijn serenade "Se il mio nome saper voi bramate" hebben ze zelfs geknipt en wordt met een bandje ten gehore gebracht. Lionel Lhote zingt een redelijke Figaro, maar voor zijn "Largo al factotum" rekent hij teveel op vocale effectjes en verstoort daardoor soms zijn zanglijn. Urban Malmberg is nog de beste zanger als Bartolo en zingt een geslaagde "A un dottor dell mia sorte" zonder over zijn tong te struikelen. Maar het is erg als de Bartolo de zaak moet proberen te redden.

Voor de voorstelling kwam Marc Clemeur nog even op het podium en begon met ons gerust te stellen dat "er niets mis is met de voorstelling" (sic), waarna hij een minuut stilte vroeg voor de slachtoffers van de aanslagen in London.

Publicatie: vrijdag 8 juli 2005 om 08:04
Rubriek: Opera

Reacties

Sven De Boeck (maandag 11 juli 2005 om 07:28)

Een hoogvlieger kon je dit niet noemen.

Over grappig zijn :
kan je zo'n werk dat je al van binnen en van buiten kent, eigenlijk nog wel grappig brengen? Misschien is dat wel de vraag.
Maar ik ben het toch oneens over Lionel Lhote : hij zong een prachtige Figaro, en deze man heeft echt wel een toekomst.
Ook de rest van de cast kon je niet echt slecht noemen, zonder natuurlijk van een echte rossiniaanse esprit te spreken. Maar waarom waren de ritme's van Törsz toch zo traag !
Dat verklaarde volgens mij ook veel.

Was het omdat hij moest inspringen voor Tilkin?

Enfin, het was de eerste keer dat ik de Barbier eens live hoorde, en het lijkt mij duizend keer moeilijker een goede opera-komedie te brengen dan een tragedie. De platvloersheid van de personages begon op den duur ook wel 'zwaar' te wegen.

groetjes,

Sven.

Stefan (zaterdag 9 juli 2005 om 12:40)

Deze productie was één van de slechtste die ik al heb gezien: een vreselijke Joosten regie , waarmee ik twee keer heb gelachen. De zangers waren, buiten de Bartolo, ondermaats. Misschien dat Lhote over 10 jaar een overtuigender Figaro neerzet ...

Sven De Boeck (vrijdag 8 juli 2005 om 10:52)

Margo, je bent helemaal op het einde van de reeks gaan kijken, en het valt mij toch op hoeveel verschillende meningen er al bestaan over deze productie.

Ik kan zondag pas oordelen, maar ik denk dat sommigen de productie toch echt te ernstig opvatten.

Laten we wel wezen. De personages in de Barbier zijn toch nergens serieus te nemen, en de plot (en personages) geven toch blijk van één grote farce. De tekst van Sterbini heeft niets van de intelligente komedie van Beaumarchais. En het is enkel door de schitterende muziek en zijn dramatische eenheid dat deze opera een topper is.

Dit is duidelijk een lekkere zomerse opera zonder enige pretentie, vermoed ik.

Misschien dat ik nog van gedacht verander, zondag, maar ik denk het niet. Ik ga me gewoon amuseren.

groetjes,

Sven.

wim (vrijdag 8 juli 2005 om 10:08)

ja, er zaten veel storende dingen in joostens regie:

te veel "special effects" (bruitage), voor mij hoort dat niet thuis in een opera. die met de haardroger was goed gevonden, maar als je ondertussen het brommerke al zeven keer horen tuffen hebt, stoort het. de "mambo-aria" uit het radiootje stoorde me dan weer niet. best een verregaande ingreep, maar hij paste in het geheel, almaviva playbackte overtuigend en ik vergaf joosten ter plekke zijn misdaad tegen rossini.

maar joosten weet duidelijk geen blijf met het koor en laat dat de meest belachelijke dingen doen in een krampachtige poging om grappig te zijn. daar zit het verschil met carsen: die bedenkt misschien ook 10 grappen, maar hij gebruikt enkel de beste. joosten is helaas niet zo selectief, hij weet totaal niet te doseren.

zelfde probleem met rosina: er is nog een wereld van verschil tussen een warmbloedige italiaanse schone met minirok en netkousen en een cocaine snuivende latex SM-bitch. joosten volledig uit de bocht.

voor de rest vond ik de hoofdrollen regiegewijs wel goed en geloofwaardig ingevuld (behalve de maffia-zangleraar, dat was inderdaad ook belachelijk) en de cast acteerde ook voortreffelijk.

het concept van het roze kapsalon uit de jaren '70 was een hele mooie invalshoek, en voor mij werkte dat wel. (ik heb er weinig problemen mee om het libretto "vrij" te interpreteren). wel jammer dat er aan de concrete invulling heel wat schortte.

de klepper die het seizoen had moeten afsluiten, had veel potentieel, maar joosten weet helaas niet wanneer het volstaat met onnozelheden.

Geert (vrijdag 8 juli 2005 om 09:41)

Hallo Margo,

Je brengt het allemaal nog redelijk ... Ik was echt kwaad tijdens de voorstelling dat de Vlaamse Opera zo een laag niveau op de planken durft te brengen. Slechter kan echt niet (al denk ik dat nu al wel een tijdje). Onvoorstelbaar hoe belachelijk het allemaal was en inderdaad, als het muzikaal aspect dan nog redelijk zou zijn ... maar ook daar was het alles behalve. Ook de directie van Törtz (die weliswaar op de laatste moment moest invallen) trok op niks. Als het niet beter kan dan dit dan mogen ze er gerust mee ophouden van mij.

Groeten,
Geert