Il Grand' Inquisitor

Masabane Cecilia Rangwanasha en Franz-Josef Selig in de Munt

Gisteren konden we een dubbelrecital horen in de Munt met de bas Franz-Josef Selig en de Zuid-Afrikaanse sopraan Masabane Cecilia Rangwanasha, met Inge Spinette aan de piano.

Een recital met twee zangers opent allerlei perspectieven voor een creatief programma, maar uiteindelijk kregen we twee halve recitals (die wel een geheel vormden) waarbij elke zanger zijn ding deed. Het werd uitgevoerd zonder pauze, waardoor we na amper een uur al klaar waren... "gelukkig" wat verlengd door het veelvuldig geapplaudisseer tussen de liederen door, en twee bisnummers.

Franz-Josef Selig hebben we drie jaar geleden nog gehoord in de Munt. Ondertussen begint zijn stem wel ouderdomsverschijnselen te vertonen. Hij begon goed met Strauss' baslied Im Spätboot. Zijn dictie is voorbeeldig, zijn stem ronkt mooi wat een zekere Ochs-kwaliteit aan het lied geeft, bekroond met een prachtige aangehouden keldernoot aan het einde... "einen Schlumm'rer trägt das dunkle Boot".

Hij begint de Drei Gedichte von Michelangelo met een ontroerende Wohl denk' ich oft, maar de opbouw naar forte brengt hem in problemen: zijn vibrato wordt gigantisch breed en de kleur verdwijnt uit zijn stem. Zolang hij traag en mezza voce kan zingen, valt er nog veel te genieten. Bij Alles endet, was entstehet moest ik aan Gurnemanz-monoloog denken. Hij besloot het recital met de twee liederen van Opus 51 van Strauss, die me weinig konden bekoren.

Masabane Cecilia Rangwanasha is een nieuwe naam voor mij. In 2021 heeft ze in Cardiff de "Song Prize" gekregen. Op basis van haar uitvoering van Wagners Wesendonck-Lieder gisteren, kan ik niet voorstellen hoe ze daarin geslaagd is. In het eerste lied, Der Engel, laat ze nog een interessant geluid horen met donkere spinto-kleuren. Je voelt dat ze nog veel vocale reserve achter de hand heeft. Maar haar dictie is niet helemaal perfect, ze ademt op de gekste plaatsen - soms zelfs in het midden van een woord - en ik heb haar ook niet kunnen betrappen op enige interpretatieve inzichten. Dat laatste is nog het ergste, waardoor bijvoorbeeld het bekende Träume nietszeggend weggezongen werd.

Uiteindelijk zongen ze elk nog een bisnummer: Selig (net zoals drie jaar geleden) het Lenau-lied Frage nicht van Wolf, en Rangwanasha hielt het bij het bekendere Zueignung van Strauss.

Publicatie: vrijdag 4 oktober 2024 om 16:34
Rubriek: Liedrecital