Aida in Boedapest

Voor mijn laatste voorstelling in Boedapest hoorde ik een uitstekende Aida.

Amneris, Aida (foto © Valter Berecz)

De regisseur János Mohácsi voegt wel een paar anachronistische elementen toe - tussen de hiëroglyfen zien we duikboten en helikopters, de Egyptische soldaten zien er vrij hedendaags uit met machinegeweren en helmen - maar het scènebeeld is toch overwegend traditioneel. Het eenheidsdecor van Zsolt Khell - een soort Egyptische tempel/paleis - is efficiënt, maar werkt wat tegen voor de Nijlscène. De eindeloze processie tijdens het triomfmarsspektakel wordt verlevendigd met acrobaten.

Carlo Montanaro dirigeert een gezwinde uitvoering en leidt een uitstekende bezetting. Boldizsár László zingt Radamès met veel squillo en kan zijn stem ook slanker maken, ondanks een trompetterend einde van "Celeste Aida". Michele Kalmandy heeft het typische Verdibaritongeluid voor Amonasro, al is zijn Italiaans soms wat slordig. Eszter Sümegi is een zangeres die er al een hele carrière heeft op zitten. Er klinken wel wat schoonheidsfoutjes in haar Aida, maar ze zingt met stijl en kan overtuigen in "O patria mia" met heerlijke piani.

Maar de ontdekking van de avond was de jonge Roemeense mezzo Judit Kutasi als Amneris. Wat een stem ! Haar laagte heeft slagkracht, haar hoogte straalt en dat alles overgoten met een donkere warmte, homogeen over heel haar bereik. Moeiteloos bedwingt ze het orkest, magistrale vertolking in het vierde bedrijf. Misschien wel de Verdi-mezzo waarop we hebben zitten wachten...

Publicatie: woensdag 19 juni 2024 om 08:45
Rubriek: Opera