Hamlet in Luik

Zou de Waalse Opéra aan een Ambroise Thomas-reeks begonnen zijn ? Deze week ging in Luik zijn bekendste opera in première, nadat ze vorig jaar Mignon geprogrammeerd hebben.

Hamlet, Ophélie

Deze Hamlet is een muzikaal feest, zowaar met een grotendeels Belgische bezetting. Met Lionel Lhote hebben ze een fantastische Hamlet in huis. Zijn expressiemogelijkheden lijken onuitputtelijk. Zijn kleurrijke bariton klint robuust en opwindend in "O vin dissipe la tristesse", afgerond met een indrukwekkend stralende topnoot. In zijn eerste duet met Ophélie is hij zoetgevooisd met prachtig legato, "Ah, doute de la lumière". In het vijfde bedrijf, schakelt hij over op een ontroerend mezza voce. Dat alles in perfect verstaanbaar Frans en met een interpretatieve diepgang die verklaart waarom Hamlet een droomrol is voor elke bariton.

Maar Jodie Devos moet als Ophélie helemaal niet onderdoen voor Lhote. Haar "moment de gloire" komt uiteraard in het vierde bedrijf, die quasi volledig gewijd is aan haar grote waanzinsscène. Het ene moment sprankelt ze, het andere moment zingt ze een lyrische "Pâle et blonde", tussendoor fonkelen de hoge nootjes. Pierre Derhet liet ook weer zijn zalige tenor opmerken in de relatief kleine rol van Laërte, zowel in zijn Valentin-moment "Pour mon pays" als in het laatste bedrijf als hij met kloeke stem Hamlet ter verantwoording roept. Om het Belgische kwartet vol te maken, hoorden we Shadi Torbey's sonore bas als de geest van Hamlets vader. Het koningskoppel zijn ze in Frankrijk gaan halen. De Gertrude van Béatrice Uria-Monzon was me iets te kleurloos, maar Nicolas Testé zong Claudius met een mooie ronde en nobele bas.

De enscenering van Cyril Teste liet me onverschillig. Het was zijn eerste operaproductie. Hij is in de eerste plaats een filmmaker en dat weerspiegelt zich in deze Hamlet. Op een ronddraaiend gordijn worden beelden geprojecteerd, best wel sfeervol. Een cameraman loopt rond op het podium tijdens de grote koorscènes: close-ups van koor en solisten worden levensgroot geprojecteerd, wat het soms wat te druk maakt. Zangers maken hun entree vaak via de zaal. Een leuk idee was om de saxofoon een prominente plaats op het podium te geven tijdens het Gonzague-toneelstuk. Hamlet loopt er slonzig en heel onprinselijk gekleed bij. Maar de twee laatste bedrijven zijn wel mooi, sfeervol en integer gedaan.

Publicatie: woensdag 1 maart 2023 om 18:48
Rubriek: Opera