Juliane Banse in deSingel

In de reeks liedrecitals van deSingel kan je je vaak verwachten aan iets anders dan het gewone. Als ze de sopraan Juliane Banse koppelen met het Artemis Quartett, dan ben je zeker dat het concert niet via de platgetreden paden gaat verlopen. En dat was vanavond zeker het geval.

Het Artemis Quartett begon met het Tweede Strijkkwartet van Mendelssohn... uiteraard zonder Banse. Daarna kwam de Belgische creatie van Versuch über die Fuge van de jonge componist Jörg Widmann; een compositie die pas op 20 februari gewereldcreëerd werd in Keulen. Het is een werk voor strijkkwartet en sopraan op Latijnse en Duitse teksten uit Prediker... "ijdelheid der ijdelheden, het is al ijdelheid". Het is een van die composities met hoog plink-plonk-kras-swoosh-gehalte, waarbij ik vooral zat te wachten tot het voorbij was. Soms heb ik het gevoel dat ze componisten strafpunten moeten geven. Net zoals tennisspelers waarschuwingen kunnen oplopen voor 'racket abuse', zouden componisten strafpunten moeten kunnen krijgen voor het mishandelen van muziekinstrumenten. Widmann zou zeker zwaar gescoord hebben met dit werk.

Na de pauze kregen we een combinatie te horen van Mendelssohn en Aribert Reimann. In 1996 had Juliane Banse aan Reimann gevraagd om acht liederen van Mendelssohn op teksten van Heine te bewerken voor strijkkwartet. Het resultaat was ...oder soll es Tod bedeuten ?. De zanglijn is grotendeels ongemoeid gelaten, maar de picturale elementen in de liederen werden vertaald naar de strijkers. Hij had dan ook nog intermezzi gecomponeerd om de liederen met elkaar te verbinden. Bij momenten deed het me denken aan wat Zender met Winterreise gedaan heeft. Vooral in een lied als Der Herbstwind rüttelt die Bäume, waarin verschillende Winterreise-beelden opduiken, komt dit tot uiting.

Over het algemeen vond ik dit een meer geslaagd experiment dan de compositie van Widmann... al is het maar omdat de teksten een stuk boeiender zijn, waardoor Juliane Banse meer expressieve vrijheid had in liederen als Über die Berge steigt schon die Sonne of In dem Mondeschein im Walde (typische ballade-elfjes... met een leuke begeleiding, die eigenlijk niet zoveel verschilt van de pianoversie).

De cirkel van het concert werd gesloten met het bisnummer Frage, dat Mendelssohn thematisch verwerkt had in zijn Tweede Strijkkwartet.

Publicatie: woensdag 23 februari 2005 om 23:23
Rubriek: Liedrecital