Sophie Rennert in Schwarzenberg

In het recital van Sophie Rennert en Graham Johnson kregen we weer volledige Lied-Opera van Schubert te horen, aangevuld met een aantal andere Schubert-liederen.

(foto © Schubertiade Schwarzenberg)

Ik reken Sophie Rennert nog altijd tot de schare opkomende jonge liedzangers, maar ze heeft haar sporen als liedzangeres ondertussen wel al verdiend. Bijna al haar kunnen kwam aan bod in de vier liederen van het Opus 96 waarmee ze het recital begon. Die Sterne was uiterst charmant. In Jägers Liebeslied combineert ze een stoere stem voor de ruwe bolster van de jager met een tedere expressie voor diens blanke pit. Wandrers Nachtlied II zingt ze met een fenomenale stembeheersing, alsof ze het hele lied in één adem zingt. In Fischerweise is ze ondeugend en verleidelijk. In het aansluitende Die Forelle (een één-lied-opus, Opus 32) bij ze op haar tanden - "Sah die Betrogne an" - en bliksemt ze met haar ogen het publiek neer. De Kosegarten-hymne Nachtgesang wordt mooi gedragen gebracht, een boog spannend van het eerste Leitner-lied tot "Heil'ge Sterne in hehrer Majestät".

Dat ze daarnaast ook een uitstekende verteller is, weten we al van toen ze hier drie jaar geleden een magistrale "Taucher" zong. Vandaag hoorden we die kwaliteiten terug in bijvoorbeeld Der Fischer (uit het Goethe-Opus 5) als ze als een lorelei de visser verleidt om zich in het water te storten en "... ward nicht mehr gesehn", of een soeverein en spannend vertelde Der König in Thule, tot Auf der Bruck waar de pijn en het verdriet van de protagonist voelbaar wordt in de derde strofe "Denn schon drei Tage war ich fern von ihr".

In het tweede deel viel weer haar schitterend mezza voce op in het Mayrhofer-Schlaflied, of ontroerde ze met Hölty's An den Mond. En als ze in Die Taubenpost "Sie heisst die Sehnsucht" zingt, lijkt het wel alsof ze ons een geheimpje vertelt. Zelfs in Dithyrambe, een strofisch drinklied voor basstem, legt ze nuances... zo klinkt de dichter van de tweede strofe verbaasd dat hij zich in het gezelschap van al die goden bevindt, en vindt ze een plechtigere stem voor Zeus in de derde strofe. Het recital werd afgesloten met een opvallend trage en introverte vertolking van Die Mutter Erde. Een mooie afsluiter van een recital om te koesteren...

Publicatie: zaterdag 25 juni 2022 om 22:40
Rubriek: Liedrecital