Louise Alder in Zeist

Het festivalthema "Auf Flügeln des Gesanges" inspireerde Louise Alder en James Baillieu tot een recital met oriëntaalse invloeden.

(foto © Mel Boas)

Dat was hoofdzakelijk het geval in de eerste helft van het recital. De Spaanse Carmen is niet ver weg in Bizets bolero Ouvre ton coeur of Adieux de l'hotesse arabe, afgerond met een vlotte coloratuur en een mooie triller. La coccinelle kreeg een theatrale invulling, smaakvol uitgeacteerd.

Louise Alder heeft een indrukwekkende evolutie doorgemaakt sinds ik haar verschillende jaren geleden eerst hoorde in Oxford. Van een hectische vertolkster met schetterende topnoten is ze nu een sopraan die haar stem volledig beheerst. Haar stem klinkt groot, is homogeen over heel haar bereik en klinkt mooi van piano tot fortissimo. Om het helemaal af te maken, is er wel nog ruimte om haar interpretatie uit te diepen.

In Ravels Shéhérazade bleef ik daardoor toch enigszins ontgoocheld achter. Asie mag ze dan wel mooi zingen, maar de talloze beelden in dat lied blijven onontgonnen. Ik verwacht iets meer "narrer mon aventure aux curieux de rêves". Die dromen, de verwondering, de fantasieën over Perzië, India en China komen niet voldoende uit de verf. Baillieu doet dat daarentegen wel met subtiel pianospel en sensualiteit in bijvoorbeeld La flûte enchantée.

In het deel na de pauze was ze wel overtuigender in de Franse liederen van Messiaen en Satie. Het lijkt - en dat is het ook - een knettergek idee om de spiritualiteit van Messiaen te combineren met de kolder van Satie.

Uitgepuurde vraagtekens in Pourquoi? - "pourquoi n'ont-ils pour moi de charmes" - zonder antwoorden of een aangrijpende Le sourire (op een gedicht van Messiaens moeder) liggen mijlenver van Saties Trois mélodies. Die drie populaire liederen beheerst Alder tot in de puntjes en daarin kan ze ook interpretatief alle registers opentrekken van gefrustreerde bronzen kikkers in La statue de bronze over een kinderlijke Daphénéo tot het surrealistische Le chapelier. Het is die fantasie die ik ook graag gehoord had in Shéhérazade.

Voor hun bisnummer bleven ze in de sprookjeswereld met There are fairies at the bottom of our garden.

Publicatie: zaterdag 21 mei 2022 om 09:28
Rubriek: Liedrecital