Ellen Valkenburg in Zeist*

Het "Internationaal Liedfestival Zeist" is, om de bekende reden, al een paar keer uitgesteld geworden. Het 2021-festival is nu weliswaar pas eind oktober ingepland, maar ze hebben toch beslist om in de lente een online-festivaldag te organiseren vanuit de Broederkerk in Zeist.

Ellen Valkenburg en Maurice Lammerts van Bueren openden de dag met een programma getiteld "Les Apaches", wat volledig in het festivalthema "Fin de Siècle" past. Het is geen reis naar het Wilde Westen, maar wel een rondleiding doorheen de Parijse salons. "Les Apaches" was een groepje artiesten die regelmatig samenkwamen om muziek te maken, gedichten voor te dragen of te discussiëren. Een soort Franse Schubertiade, zeg maar.

Ze waren geobsedeerd door Debussy's Pelléas en door oriëntalistiek. Aangezien Ravel een van de Apaches was, was zijn Shéhérazade (op een tekst van een andere Apache, Tristan Klingsor) een evidente keuze. Ellen Valkenburg zingt met een mooie, lichte sopraan. Ze gaf een verfijnde vertolking van Asie, in uitstekend Frans. Ik had wel graag iets meer expressiviteit gehoord, want nu klonken La flûte enchantée of L'indifférent nogal gelijkaardig.

Manuel De Falla behoorde ook tot het groepje. Hij heeft maar een paar Franse liederen gecomponeerd, waaronder Chinoiserie met het "porcelain fine" dat Maurice Lammerts van Bueren delicaat in de piano liet weerklinken. In Du livre de Monelle van Maurice Delage overheerste de "tristesse" in Valkenburgs vertolking om na de mediterende uilen van Les hiboux en Déodat de Séverac uit te komen bij De Falla's Siete canciones populares españolas. Hier bleef ik wat op mijn honger zitten door de iets te brave vertolking.

Publicatie: zondag 6 juni 2021 om 14:15
Rubriek: Liedrecital