Konstantin Krimmel in Nürnberg*

Vandaag streamde de "Internationale Hugo-Wolf-Akademie" een recital met Konstantin Krimmel en Marcelo Amaral. Dit recital werd vorige week opgenomen in de publieksloze St. Martha-Kirche in Nürnberg. Op het programma: een halve Winterreise...

Voor Schubertliefhebbers is de Winterreise-geschiedenis genoegzaam bekend. Wilhelm Müller schreef in 1822 twaalf "Wanderlieder" en publiceerde die in Urania: Taschenbuch auf das Jahr 1823. Later schreef hij er nog twaalf gedichten bij en veranderde de volgorde van de gedichten. Het was echter op basis van deze Urania-publicatie dat Schubert zijn eerste versie van Winterreise componeerde. Die eerste twaalf liederen van Gute Nacht tot Einsamkeit vormen op zich wel een mooi afgerond geheel, zonder dat de Wanderer met bijvoorbeeld Die Post op zijn stappen moet terugkeren.

De volledige cyclus is uiteraard een meesterwerk, maar toch verbaast het me enigszins dat niet meer zangers creatief omspringen met deze eerste versie en het in een liedrecital confronteren met andere liederen. Maar Konstantin Krimmel doet het dus wel en dat levert een paar verrassende momenten op. Krimmel heeft uiteraard een waanzinnig mooie bariton en het valt meteen op in Gute Nacht hoe mooi dit eerste lied gezongen werd, zonder te vergeten dat er al allerlei emoties opwellen. Het feit dat we een gebaldere Winterreise horen, maakt dat de dynamiek van de cyclus een beetje wijzigt. Zo wordt Erstarrung reeds een vroeg emotioneel hoogtepunt als de pijnlijke keerzijde van bijvoorbeeld een lied als Adelaide of horen we al sporen van mentale aftakeling in Auf dem Flusse.

Maar het is vooral in Rast dat de cyclus een beslissende wending krijgt. Het openingsvers "Nun merk' ich erst, wie müd' ich bin, da ich zur Ruh' mich lege" krijgt toch wel een andere connotatie. Er volgen nog wel twee liederen, maar toch bekruipt je het gevoel dat deze Wanderer niet meer zal weggeraken uit het "Köhlers engem Haus" en in Einsamkeit zal sterven met weinig hoop. Zelfs niet de magere hoop die in de volledige cyclus door de "Leiermann" geboden wordt. Een en ander wordt nog wat versterkt door de keuze om na deze twaalf liederen als een soort coda Am Tage Aller Seelen te zingen...

Hoe dan ook, een hoogst inspirerend Winterreise-recital.

Publicatie: zondag 7 februari 2021 om 19:01
Rubriek: Liedrecital