Il Grand' Inquisitor

Jodie Devos in de Munt

Het concert van Jodie Devos was per ongeluk verzeild geraakt in de liedrecitalreeks van de Munt, maar was daarom niet minder leuk...

Jodie Devos heeft begin dit jaar het Offenbachjaar ingezet met haar CD Offenbach Colorature. En het was met grosso modo hetzelfde programma - enkel de aria's uit Boule de neige ontbraken - dat ze zijn verjaardagsjaar in stijl afsloot. Ze had geen volledig orkest meegebracht, maar enkel het Ensemble Contraste... zijnde een kwartet met piano, altviool, cello en klarinet. De pianist Johan Farjot was tevens verantwoordelijk voor de arrangementen.

Dit repertoire ligt perfect in Devos' stem. Net zoals op de CD kunnen we genieten van vocaal vuurwerk met perfecte loopjes over een groot bereik en een plejade aan trillers. Na haar eerste aria, Les plus beaux vers sont toujours fades uit Vert-Vert, kondigde ze zelfs aan dat we meer van dat zouden te horen krijgen. Maar daarnaast kregen we ook ingetogere momenten, zoals La mort m'apparaît souriante van Eurydice, haar paraderol. De bonus van een live uitvoering is dat we haar charmante koketterie erbij krijgen. Een stralende glimlach, een pruillip of een verongelijkte blik gaven telkens de sfeer aan bij het begin van elke aria... met als apotheose de onvermijdelijke Olympia-aria Les oiseaux dans la charmille in een uitgeacteerde versie.

De aria's werden afgewisseld met instrumentale werken van Offenbach. Ook daar brachten ze een gevarieerd aanbod van een melancholische Les larmes de Jacqueline voor piano en cello tot een spektakelstuk als de Pot-pourri en forme de fantaisie met alle oorwurmen uit Orphée aux enfers. Twee bisnummers volgden en een verdiende staande ovatie.

Publicatie: vrijdag 13 december 2019 om 22:49
Rubriek: Concert