Ilker Arcayürek in deSingel

DeSingel zat vandaag vrij goed vol voor een liedrecital met Schuberts Winterreise, uitgevoerd door de jonge Weense tenor Ilker Arcayürek en de pianist Ammiel Bushakevitz.

Toen ik het programmaboekje zag, dacht ik dat we een experimentele Winterreise gingen krijgen. De liederen waren afgedrukt in de volgorde zoals Wilhelm Müller ze uiteindelijk gepubliceerd heeft in de "Gedichte aus den hinterlassenen Papieren eines reisenden Waldhornisten II", en niet zoals Schubert ze heeft laten uitgeven. Gelukkig hebben ze, al dan niet op het laatste moment, dat experiment vaarwel gezegd. Inhoudelijk is het best wel logisch dat bijvoorbeeld Die Post meteen na Der Lindenbaum komt, of dat Frühlingstraum en Einsamkeit pas helemaal op het einde voor Mut en Der Leiermann opduiken. Het probleem is dat die volgorde muzikaal niet echt werkt, tenminste als ik naar de opname van David Wilson-Johnson luister die ze ooit in die volgorde op plaat gezet heeft.

Maar goed, we kregen dus een normale Winterreise in een gedreven tempo. Bij zijn onverwacht optreden tijdens de meest recente Schubertiade had Arcayürek geen al te goede indruk nagelaten. Zijn debuut-CD Der Einsame klinkt wel mooi, zij het een beetje saai, maar toch ook met een paar vocale beperkingen. Live worden die nog wat uitvergroot. Vooral zijn passaggio is zeer zwak, zeker als hij daar forte moet zingen. Hij kraakt wel niet, maar mooi is toch anders. De "zwei Mädchenaugen" in Rückblick gloeiden zelfs richting falsetto en Der stürmische Morgen was een half Sprechgesang. Hij zingt ook met een heel eng vibrato, waardoor zijn stem bij momenten ook eng klinkt. Ik had er geen goed gevoel bij.

Op interpretatief vlak doet hij soms wel mooie dingen. Je zou zijn Wanderer kunnen omschrijven als een zombie, die na de afgewezen liefde verdwaasd door de sneeuw ploetert. Zijn vertolking van Der Lindenbaum is zo'n voorbeeld waarbij de apathie overheerst, en waar het geluid van de boom "du fändest Ruhe dort" hem verleidt naar de afgrond. Het zijn dergelijke kleine lichtpuntjes waar je je als publiek moet aan optrekken. Maar in zijn geheel vond ik dit geen Winterreise die lang zal beklijven...

Publicatie: donderdag 26 september 2019 om 21:46
Rubriek: Liedrecital