Geschichten aus dem Wiener Wald in Hagen

Het is niet veel nieuwe opera's gegeven. Amper drie jaar na de creatie bij de Bregenzer Festspiele is Geschichten aus dem Wiener Wald van HK Gruber al aan zijn derde productie toe. Na Bregenz, het Theater an der Wien en de Komische Oper Berlin sluit het Stadttheater Hagen zijn seizoen ermee af. Het is tevens de afscheidsproductie van intendant Norbert Hilchenbach, die tevens tekende voor de regie.

Oskar, Marianne, grootmoeder (foto © Klaus Lefebvre)

Geschichten aus dem Wiener Wald is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Ödön von Horváth, op een libretto van Michael Sturminger. De opera speelt zich grotendeels af in een straatje in Wenen rond 1930. Zauberkönig heeft er een speelgoedwinkel, zijn dochter Marianne wordt verondersteld te trouwen met de beenhouwer Oskar. Ze begint echter een affaire met Alfred (tevens de ex van Valerie, die de krantenwinkel uitbaat) en krijgt een buitenechtelijk kind, dat ondergebracht wordt bij de moeder en grootmoeder van Alfred in de Wachau. De liefde tussen Marianne en Alfred bekoelt, Marianne komt aan lager wal en wordt een naaktdanser in Maxim. Uiteindelijk wil Oskar haar wel terugnemen, echter zonder het kind... maar dat probleem heeft de grootmoeder reeds op Kostelnicka-achtige wijze opgelost.

De muziek van Gruber ligt in het verlengde van Alban Berg, wel meer Lulu dan Wozzeck. Tussen de verschillende scènes heeft hij korte intermezzi gecomponeerd, die vooral lawaaierig overkomen met weinig harmonie en veel koper. De rest is een vrij kleurrijke partituur, met bijvoorbeeld jazz-invloeden in de Maxim-scène. De rol van Oskar doet soms denken aan Baron Ochs, zeker in de scène als hij met Valerie flirt. Valerie krijgt dan weer eerder een idioom dat naar Kurt Weill verwijst. Er zijn niet echt aria's, met uitzondering van het ragfijne Wachau-Lied dat Marianne aan het begin van de opera zingt. De titel van het stuk verwijst trouwens naar de Strauss-wals G'schichte aus dem Wienerwald. Fragmenten daarvan heeft Gruber verwerkt als iemand die op een piano aan het oefenen is, met alle fouten erin gecomponeerd.

Norbert Hilchenbach heeft een goed leesbare regie gemaakt in een quasi-eenheidsdecor van Jan Bammes bestaande uit een achterwand met rolluiken, die zowel de drie winkels in Wenen als het cabaret met rode gordijntjes of de Wachau met groene achtergrond kunnen voorstellen. Jeannette Wernecke zong de hoofdrol van Marianne. Ze heeft een paar luide hoge noten, maar haar stem is aan de kleine kant, waardoor de balans met de andere zangers - zelfs in dit kleine theater - soms scheefgetrokken wordt. Kristine Larissa Funkhauser was voor mij dan ook de ster van de avond die met een karaktervolle mezzo de rol van Valerie zong. Philipp Werner worstelde soms met de hoge tessituur van Oskar, maar zingen op pijnstillers (hij had tijdens de generale zijn enkel verstuikt) is waarschijnlijk geen evidentie.

Publicatie: zondag 25 juni 2017 om 07:48
Rubriek: Opera