Patricia Petibon in Brussel

Het podium van het Théâtre des Galeries zag er gisteren iets anders uit dan bij een normaal liedrecital. De piano stond in een fel verlicht decor met rekwisieten zoals een kookpot of hoedjes... maar Patricia Petibon is dan ook een zotte doos die "het het format van een recital wil veranderen". Ze werd daarin bijgestaan door de pianiste Susan Manoff, de accordeonist David Venitucci en zelfs Olivier Py als zanger in plaats van regisseur.

foto © Bernard Martinez

Het recital had de titel "La Belle Excentrique" gekregen, net zoals haar meest recente CD. Wie die opname kent, weet wat je kan verwachten: een programma dat heen en weer zwaait tussen de "mélodie" van Fauré, Satie of Poulenc en het "chanson" van Leo Ferré of Fernandel.

Olivier Py waagde zich gelukkig niet aan de mélodie. In J’ai bien roulé ma bosse of de Tango du suicide toont hij zich meer een diseur dan een chanteur. Zijn stem wordt versterkt, net als die van Petibon als ze een duet zingt met Py zoals Hello, Goodbye van de Beatles of het aanstekelijke Allons-y Chochotte van Erik Satie. Dat overschakelen van een normale stem naar de microfoonstem gaat haar wel niet zo goed af. Ze probeert vooral om niet te overstemmen, waardoor de balans in de andere richting verkeerd uitviel.

Als Petibon alleen zingt, dan bewijst ze dat er eigenlijk geen enkele reden is om het liedrecital te heruitvinden. Het mooiste was bijvoorbeeld de opeenvolging van Faurés Les berceaux, Granados' El mirar de la maja en La delaïssado uit de "Chants d’Auvergne". Tenminste het had het mooiste moment van de avond kunnen geweest zijn, moest het niet vakkundig in de vernieling geapplaudisseerd geweest zijn na elk lied. Hoe dan ook, wat mij betreft mag ze wel eens terugkomen met een gewoon recital.

Satie is zowat de rode draad doorheen het recital. La statue de bronze en Daphénéo zijn klassiekers, waarvoor in dit geval allerlei attributen bovengehaald werden. Het cyclusje La bonne cuisine van Bernstein had vooral een hoog entertainmentgehalte met ossenstaarten, kippen en andere dieren die uit een kookpot en uit de piano gehaald werden. Ongetwijfeld allemaal grappig bedoeld, maar eerder het soort humor dat vooral in Frankrijk gesmaakt wordt...

Publicatie: dinsdag 20 december 2016 om 18:19
Rubriek: Liedrecital