Messiah in het PSK

Het (snikhete) PSK zat gisteren nog eens vol voor een "European Gala" met een uitvoering van Handels Messiah. Hervé Niquet dirigeerde op uitbundige wijze Le Concert Spirituel met het koor in een glansrol.

foto © Eric Manas

Het eerste dat opviel aan het koor was dat alle stemmen door elkaar opgesteld stonden en niet opgedeeld in de klassieke stemgroepen. Het tweede is de kwaliteit, waarbij ik vooral getroffen werd door hun grote dynamiek waardoor het beroemde "Hallelujah" magistraal opgebouwd werd. Maar ook hun collectieve expressiviteit vertaalde zich bijvoorbeeld in een "Since by man came death" die door merg en been ging. Daar tegenover stond de ongebreidelde zangvreugde van "All we like sheep" en het zichtbare plezier waarmee ze dit zongen.

De vier solisten moesten daar niet voor onderdoen... met één uitzondering. Topi Lehtipuu is al een tijd aan het aftakelen en gisteren begon het gewoon zielig te worden met een stem die nauwelijks draagt, een ongelijk vibrato over zijn stembereik en een totale afwezigheid van enige interpretatie. "Ev'ry valley" was een dieptepunt, voor "Thou shalt break" heeft hij totaal niet voldoende stem meer.

Dat viel des te meer op in het duet "O death, where is thy sting", waarbij hij gewoon weggezongen werd door Patricia Bardon. Met haar brede altstem die fantastisch donker klinkt, zong ze bijvoorbeeld een grandioze "He was despised" waarbij de ijzige strijkers in het middendeel voor extra contrast zorgden. Neal Davis scoorde vooral op het vlak van de expressiviteit als hij als een volleerd verteller het Laatste Oordeel aankondigt met "Behold, I tell you a mystery" en vervolgens de strijd met de trompet aangaat in "The trumpet shall sound". De sopraan Katherine Watson zong met een zilveren stem met een fijn patinalaagje. "I know that my Redeemer liveth" was het verstild rustpunt van de avond.

Publicatie: vrijdag 4 december 2015 om 18:07
Rubriek: Oratorium