Fidelio in Antwerpen

De nieuwe muziekdirecteur van de Vlaamse Opera stelt zich ook voor met een nieuwe productie van Fidelio... zij het dat de scenische invulling niet echt geslaagd is, maar vocaal valt het in het algemeen wel mee.

De ontdekking is ongetwijfeld Klaus Florian Vogt die een vocaal indrukwekkende Florestan neerzette. De "Gott" die hij forte de zaal inslingert, doet je meteen de oren spitsen en kippenvel krijgen; het vervolg van de aria "...welch Dunkel hier" is even indrukwekkend in zijn kleurschakeringen en dynamiek.

Petra-Maria Schnitzer heeft een mooie lyrische sopraan maar valt over het algemeen wat te licht uit voor de rol van Leonore. Voor haar grote aria mist ze (nog) voldoende gewicht in de laagte. En aangezien de rol van Marzelline bezet werd door Petra Labitzke die een vergelijkbare stem heeft, lijkt het soms wel alsof Leonore en Marzelline vocale tweelingszusters zijn... wat hoegenaamd niet de bedoeling is.

Stephen Milling had ik een paar maanden geleden al gehoord in Kopenhagen waar hij een schitterende König Marke gezongen had. Nu blijkt dat Rocco hem ook heel goed afgaat. De enige zanger die echt ondermaats is, is Oskar Hillebrandt. Vorig seizoen had hij nog een redelijke Hans Sachs gezongen, maar ondertussen is zijn stem zodanig afgetakeld dat hij zich doorheen de rol van Don Pizarro moet brullen met een onaanvaardbaar breed vibrato.

Francisco Negrin probeerde een en ander in een aanvaardbare enscenering te gieten, maar is daar grotendeels in gefaald. Enerzijds omdat het decor een groot poppenhuisgehalte heeft en anderzijds omdat er allerlei onnodige gadgets bijgehaald worden... zoals het rondzeulen met een kamerplant of Leonore die Don Pizarro bedreigt met brandende krant. Heel die verlossingsscene is trouwens een lachertje waar de realiteitszin heel ver zoek is. Om nog maar te zwijgen over de grote slotscene waar de inspiratie blijkbaar op was en allerlei "interessante" vondsten geëtaleerd werden: Leonore die eens in de lucht gestoken wordt, het koor dat vanaf het eerste balkon zingt, Florestan die zich expliciet tot de zaal wendt om zijn vrouw te prijzen, ... Een of andere visie zou niet slecht geweest zijn.

Publicatie: donderdag 31 oktober 2002 om 12:11
Rubriek: Opera