IMKEB 2004 - Finale, dag 2

Op de tweede dag van de finale hoorden we de andere zes kandidaten, met vooral een lang operagedeelte. Zoals gisteren begonnen ze weer met de barokwerken.

De stem van de sopraan Iwona Sobotka valt in het PSK een stuk kleiner uit dan in het Conservatorium... maar het is nog geen echt probleem. Net zoals Teodora Gheorghiu gisteren, zong ze "Jauchzet Gott in allen Landen" maar minder virtuoos. Scoren deed ze vooral met de aria "Affanni del pensier" uit Handels Ottone. Ze creëerde eerst de juiste sfeer met het recitatief "Guinge Otton", waarna ze met de aria zelf betoverde... ontroerend mooi.

De enige mezzo uit het gezelschap is Diana Axentii en zij begon ook met Bach: het "Laudamus te" uit de Hohe Messe. Maar ze bewees vooral hoe moeilijk Bach is. De lage noten, die voor een mezzo toch geen probleem zouden mogen zijn, werden omzeild en ze heeft soms niet voldoende adem om het einde van een frase te halen. Sesto's aria "L'angue offesto mai riposa" uit Giulio Cesare lag haar al een stuk beter. Maar Dido's Lamento begon dan weer te traag naar mijn gevoel, waardoor ze het zichzelf onnodig moeilijk maakte. Alles bij elkaar geen echt goede beurt. Ze wappert wel al een stuk minder met haar armen dan tijdens de halve finale... maar nu heeft ze dan weer een sjaal waaraan ze kan frunniken.

De "generieke" sopraan - zoals ik haar eerder genoemd heb - Hélène Guilmette is de eerste kandidaat wiens stem echt goed projecteert, waardoor elke nuance tot boven in het PSK duidelijk is. De Canadese zong twee aria's van Cleopatra (uit Giulio Cesare) met een uiteenlopende sfeer en karakter. Zowel "Non disperar" als "Piangeró la sorte mia" waren een plezier om naar te luisteren. Alles klinkt zoals het moet klinken... en er is nauwelijks iets op aan te merken... eindelijk iemand die "muziek" maakt. Als haar prestatie overmorgen hetzelfde niveau haalt, dan kan het niet anders dan dat ze hoog eindigt.

De problemen van de Syrische Talar Dekrmanjian zijn nog duidelijker in het PSK dan in het Conservatorium. De juwelenaria alleen al is een perfecte staalkaart van haar stem. Haar middenstem is redelijk goed (zoals in het lied "Il était un roi de Thulé"), maar qua intonatie komt ze soms te laag uit... en ze vergeet soms te zingen, waardoor er veel quasi-parlando te horen is. De aria zelf, "Ah ! Je ris de me voir si belle" bestrijkt een groter gebied en het enige dat min of meer in orde is, is haar forte in de hoogte. Maar de triller waarmee de aria begint, is niet echt zuiver en de hoge noten zijn ook vooral approximatura's. "Come scoglio" en Ravels "Asie" waren vooraf meer van hetzelfde.

Zoals verwacht komt de stem van de Amerikaanse Mary Elizabeth Williams beter over in het PSK. Ze zingt zonder problemen het volledig orkest plat als het moet. Maar beginnen met "Chanson triste" leek me geen goed idee. Ze probeert teveel haar stem terug te houden om de sfeer van Duparcs lied niet te verpesten, maar daardoor mist het continuïteit. "Tacea la notte placida" probeert ze op dezelfde manier onder controle te houden, maar dan verdwijnt haar legato. De cabaletta was wel beter. "Ich bin der Welt abhanden gekommen" liet me ook weer koud... misschien omdat dit lied de 'eigendom' is van baritons en mezzo's en gewoon niet klinkt als een sopraan het zingt. Ze is nog altijd een indrukwekkende zangeres, maar ik heb de indruk dat ze haar stem nog niet met vol vertrouwen durft los te laten.

En tenslotte kwam de Russische bas Vladimir Baykov. Na de geslaagde sterfscene van Boris tijdens de halve finale, kreeg hij nu de opdracht om Boris' Monoloog te zingen... die ligt hem bijna even goed, maar het mag soms iets meer zijn. Dat iets meer hield hij waarschijnlijk in reserve voor "Wotans Abschied und Feuerzauber". Het is pure waanzin en zelfs suïcidaal voor hem om dit nu te zingen. Daarna zong hij "Le veau d'or" enkel nog op karakter en het greintje kracht dat nog over was... maar voor Farlafs 'patter song' uit Russlan en Ludmilla was zijn kaars uit. Als hij niet snel een passender repertoire zoekt, vrees ik dat hij zichzelf binnen de kortste keren in de vernieling zingt.

Publicatie: donderdag 13 mei 2004 om 23:38
Rubriek: Concert

Reacties

Ricci (woensdag 26 mei 2004 om 23:14)

1. Van Kralingen was de ENIGE wiens commentaar iet of wat de moeite was op TV, dat ze de zangers verdedigde was haar goed recht en bovendien uitermate gerechtvaardigd na de stupiede opmerking van het genie Clemeur over het publiek. Van een dédain gesproken.
2. Williams was " joke" goed middenregister, goede piano's maar da's dan ook al. De trovatore was a joke, de Chimène een karikatuur.
3. Lotte, ondanks irriterende houding, was qua stem de beste mannelijke stem.
Gevolgd door de Koreaan wie nog veel en hard zal moeten werken, maar getalenteerd is die jongen.
4. Torbey greep TE hoog met de Rossini, maar kom er zit talent in die jongen. Moet dringend bij een goeie Italiaan of geronnemeerde bas scholing gaan volgen.
5. De Syrische was heel goed in de Faust , ik vind de kritiek te streng op haar. alhoewel de stem soms wat houterig klinkt.
6. Het jureer systeem zit vol hiaten en moet gewijzigd worden.
7. Dat Clémeur Lella Cuberli een Turkse noemde op de rtbf was de joke of the competition.
8. Al bij al en dit in tegenstelling tot al het geblaat van de in-crowd vond ik het niveau deze keer even laag of lager dan de vorige edities.
Afschaffen die wedstrijd, het heeft echt geen enkel nut. Verviers zal wel volstaan en moet dan maar wat meer financiele steun krijgen.
9. Wat onze vriend website manager in Schendel gehoord heeft, mag joost weten. Ik hoorde totaal iets anders. Pas op ik ontken niet dat ie talent heeft maar d'r is iets mis met die gast qua stemtechniek en stemclassificatie.
R.

Jody Paulus (vrijdag 14 mei 2004 om 16:58)

Ik kan mij niet helemaal vinden in de bespreking van de kandidaten van vandaag. Over onze Russische vriend zou ik willen zeggen dat ik zijn Boris ook niet echt fameus vond. samen met die koreaan snap ik niet wat zo iemand in de finale komt zoeken.

Mij kon sobotka trouwens ook niet helemaal overtuigen, daar waren haar colloraturen veel te onverzorgd voor en haar ademhaling was verre van perfect.

Geert (vrijdag 14 mei 2004 om 09:33)

Hallo Margo,

Het viel mij eigenlijk gisterenavond nogal tegen. Guilmette was voor mij eigenlijk het beste en ik ben benieuwd wat ze gaat doen de volgende avond.
De bas was mooi begonnen met zijn Boris maar Wotan was absoluut niet zijn ding. Het is zeer dom om dit te kiezen voor een wedstrijd (misschien wou hij wel de jury imponeren maar daarvoor had hij het toch iets beter moeten doen). Zijn franse aria was ook niet echt wat je ervan zou verwachten en de laatste (Russische) aria waren enkel nog wat stuiptrekkingen ...
Toen ik thuis kwam heb ik het nog wat op TV gevolgd en toen viel mij echt wel op dat het totaal anders overkwam.
Benieuwd naar morgen.
Groeten,
Geert

r. verheul (vrijdag 14 mei 2004 om 04:37)

Hoi,

Tof, zo'n trouwe bezoeker van de Koningin Elisabeth Wedstrijd die ook de moeite neemt te analyseren wat er al of niet schort aan de zangers.
De barokke stukken heb ik helaas niet kunnen horen; was niet op tv (en de website van canvas - hoe werkt die in godsnaam? Lastig te vinden wat je zoekt daar.) dus ik moest het als televisiekijker doen met de opera-stukken.
Ik kan me bijna in alles vinden wat je schrijft. Sommige dingen zijn lastig om te beoordelen als tv-kijker omdat het natuurlijk via de microfoon tot me komt en het dan minder opvalt als een stem opgeslokt wordt door het orkest of juist te veel ruimte neemt.
Wel kreeg ik ook de impressie bij de Amerikaanse Mary Elizabeth Williams dat ze zich stond in te houden. Op tv kwam haar stem daardoor 'klein' over terwijl het ook wel duidelijk was dat zij zo groot is en waarschijnlijk ook over een ongelooflijk 'apparaat' beschikt. Ik vond haar interessanter dan de Syrische hoewel ik haar (Williams') dictie abominabel vond. Dat waren geen woorden meer maar klanken.
Bij de Rus haakte ik min of meer af. Wat een rotkop, en wat een rotgeluid kwam daar uit, vooral als het hard moest. En dat moest nogal eens. Als een leeuw die te vaak brult.
Afhaken deed ik helemaal bij de nagesprekken waar mijn bla-bla landgenoot Miranda van Kralingen het nodig vond 'het op te nemen' voor de zangers. Alsof iemand overmatig kritisch over ze was!
Door je aantekeningen ben ik zeer benieuwd geworden naar Hélène Guilmette en Johannes Schendel.