Boris Godunov in Dortmund

Boris Godunov bestaat grosso modo in twee versies. De nieuwe productie van de opera van Dortmund volgt grotendeels de eerste versie van Mussorgsky - dus zonder Pools bedrijf - maar eindigt met de revolutiescène uit de tweede versie. Persoonlijk vind ik dat een overbodig toevoeging na de sterfscène van Boris...

foto © Thomas M. Jauk

Ondanks die extra scène heeft Katharina Thoma wel een duidelijke regie bedacht tegen een afgestoken betonnen eenheidsdecor. Tijdens de korte ouverture laat ze er geen twijfel over bestaan dat Boris effectief de jonge Dimitri laat vermoorden. Hetzelfde jongetje komt nog eens terug tijdens Boris' hallucinatie. De enige wat vreemde keuzes zijn de flirterige portrettering van de herbergierster en de voedster die vrij denigrerend omgaat met Xenia en Fjodor. Voor de rest is het een redelijk klassieke productie, ondanks de 20ste eeuwse kostuums.

Lancelot Fuhry dirigeerde een gezwinde uitvoering en had, vooral wat de bassen betreft, een sterke bezetting ter beschikking. Renatus Mészár weet te boeien tijdens de verschillende monologen van Boris, zonder echter te ontroeren. Christian Sist leende zijn zeer expressieve stem met een grote dynamiek aan de rol van Pimen. Wen Wei Zhang viel als Varlaam vooral op door zijn uitstekend legato en heldere voordracht.

Publicatie: zondag 21 oktober 2012 om 19:33
Rubriek: Opera