Christiane Karg in Schwarzenberg

Het liedrecital van Christiane Karg en Wolfram Rieger was één van de Schubertiade-recitals waar ik naar uitkeek. Ik was zeer gecharmeerd door haar debuut-CD Verwandlung - Lieder eines Jahres en was benieuwd om haar live aan het werk te horen.

foto © Schubertiade Schwarzenberg

Hoge verwachtingen hebben het gevaar in zich dat ze niet ingelost worden, vocaal en interpretatief heeft ze die verwachtingen wel degelijk ingelost. Ze heeft een lichte sopraan met een uitstekende tekstprojectie. Haar stem is niet gigantisch groot, maar zelfs haar pianissimo's dragen perfect tot achter in de zaal. Ze weet allerlei details in te kleuren en ze schrikt er niet voor terug om heel af en toe meer borstregister in haar stem te injecteren.

Maar de keuze van haar programma was problematisch. Op papier leek het wel mee te vallen met Mignon-Lieder van Schubert voor en die van Wolf na de pauze. In het eerste geval aangevuld met een aantal "Mädchen-Lieder", ala Suleika, en in het tweede geval een selectie uit het Spanisches en Italienisches Liederbuch. Maar het geheel bleek in de praktijk veel te glad met weinig textuur.

Zeker de eerste helft was één matige tot langzame stroom aan mezzo forte noten, die heel snel gaat vervelen. Pas tegen het einde aan kwam een eerste stekel om de monotonie te doorbreken met Kennst du das Land, na een eerder stekeltje met Gretchen am Spinnrade. Wat ook meespeelt, is dat ze de minder bekende versies van de Mignon-Lieder zong. Nu, op een Schubertiade mag je veronderstellen dat iedereen wel de bekende D877-versie kent en dan is het interessant om ook eens de eerdere versies te horen... al zijn ze dan iets minder boeiend. Maar dan had ze beter ook voor wat meer contrast gezorgd met haar keuze aan andere Schubert-liederen.

Het tweede deel volgde identiek het zelfde patroon. Ze begon met vier liederen uit het Spanisches Liederbuch, allemaal van het gezapige type. Ook hier valt weinig op te merken aan elk lied op zich. Het is weer wachten op Kennst du das Land om wat pit in het recital te brengen... wat ze dan ook met verve doet.

Het grote contrast komt met haar selectie uit het Italienisches Liederbuch. Ze kiest een aantal van de humoristische liederen, zoals een verleidelijk Du denkst mit einem Fädchen mich zu fangen, een bijtende Nein, junger Herr of een strakke Ihr jungen Leute, die ze allemaal perfect voordraagt. Tussendoor kwam het serieuzere O wär’ dein Haus durchsichtig wie Glas om af te sluiten met een koket Ich hab in Penna einen Liebsten wohnen.

Christiane Karg is een interessante zangeres, maar hopelijk zingt ze volgend jaar een iets gevarieerder programma.

Publicatie: donderdag 6 september 2012 om 08:07
Rubriek: Liedrecital