Yevgenij Onegin in Riga

Net zoals bijvoorbeeld de operahuizen van München of Zürich, organiseert de Opera van Riga al geruime tijd een operafestival waar ze op twee weken tijd hun beste producties van de vorige seizoenen opvoeren. De eerste in de rij is Yevgenij Onegin in een productie van Andrejs Zagars.

Het operahuis heeft haar eigen ensemble met hoofdzakelijk Letse zangers waarmee ze de overgrote meerderheid van hun bezettingen vullen, zo ook de twee mannelijke hoofdrollen.

Janis Apeinis zong Onegin met een kernige bariton met veel expressiemogelijkheden die ook in de hoogte mooi openbloeit tijdens zijn slotaria. Viesturs Jansons was daarentegen een zwakke Lenski met een weinig projecterende tenor die niet echt vrij klinkt. Pas in het eerste deel van "Kuda, kuda" had ik het gevoel dat er toch een stem aanwezig was, maar even later klapte hij terug dicht. Voor Gremin hadden ze de Oekraïense bas Sergey Kovnir aangetrokken. Deze jonge bas heeft een machtig geluid dat tot in de diepste regionen mooi klinkt.

Ook de twee vrouwelijke hoofdrollen waren Russische import. Gelena Gaskarova, een jonge Mariinsky-zangeres, kon me maar matig overtuigen als Tatiana. Ze zingt met een twijfelachtig legato, maar vooral met een zeer zwakke lage en middenstem. Pas als ze naar het hoger register gaat, klinkt haar stem gigantisch maar dan duikt er regelmatig een breed vibrato op. De Olga van Sofia Fainberg heeft daarentegen wel een mooie en homogene mezzo.

Andrejs Zagars heeft een sobere productie gemaakt in een eenheidsdecor rond een verhoogd vierkant van pakweg zes op zes meter. De wanden zijn grote videoschermen waar vooral natuurbeelden op verschijnen. Aanvankelijk dacht ik dat het foto's waren, maar een dwarrelend blad of een licht bewegende tak verraadden dat het trage videobeelden waren.

Dat vierkant vervult verschillende functies. Met telkens wijzigende aankleding is het ofwel het bed van Tatiana, de feesttafel tijdens haar feest of een verlaten straat voor het duel. In het laatste bedrijf worden het negen kleine podiumpjes waarop zich Onegins nachtmerries afspelen nadat hij zijn vriend neergeschoten heeft (er is geen dansscène tijdens de polonaise) of negen bedden in Tatiana's kamer.

Grappig was trouwens de karaktertekening van Larina en Filipjevna. Zeker in het eerste bedrijf lijken ze wel een komisch duo te vormen waarbij Larina aan een zekere Hyacinth Bucket doet denken. Er waren ook twee Triquets voorzien die elk een stroofje zongen van de Ode aan Tatiana en een duetversie van het refrein, weliswaar in het Russisch in plaats van het Frans.

Publicatie: donderdag 7 juni 2012 om 07:56
Rubriek: Opera