Juan Diego Flórez in Luik

Per uitzondering zat de Waalse Opera gisteren niet in hun tijdelijke tent, maar in de grote zaal van Le Forum. De aanleiding is de Europese toernee van wereldster Juan Diego Flórez, die ook de vurige stede aandoet. Alessandro Vitiello dirigeerde het programma waarbij de platgetreden paden vakkundig vermeden werden.

Als opwarmertje begonnen ze met twee aria's van Bononcini en Ciampi, die Florez met gevoel voor nostalgie vertolkte. Het zijn rustige aria's, waarmee hij zijn zelfverzekerde techniek kan etaleren met lange frases, onuitputtelijke adembeheersing, sprankelende dictie en een paar eerste stijlvolle trillers. Met En butte aux fureurs de l'orage van Piccini kregen we het eerste moment van virtusositeit waarvoor hij terecht bekend is. Met La scala di seta en Vedrò qual sommo incanto kwam de enige Rossini-aria van de avond en reeds het einde van het eerste deel.

De twee Franse aria's na de pauze waren, wat mij betreft, het hoogtepunt van de avond. Na een elegante Vainement, ma bien aimée uit Le roi d'Ys volgde een perfecte uitvoering van Au mont Ida met meeslepende tekstvertolking en perfect zittende hoge nootjes voor al die "Evohé"s. Na twee Spaanse liedjes werd het officieel deel afgesloten met Allegro io son uit Rita van Donizetti, een grappige aria die even goed van Nemorino zou kunnen zijn.

In de loop van de avond werden we al getrakteerd op een paar exponenten van Florez' gemakkelijke hoge noten, maar hij deed er nog een schepje bovenop in de drie bisnummers. Met Dein ist mein ganzes Herz maakte hij een zeldzaam uitstapje in het Duits repertoire. Tonio's Ah, mes amis mocht niet ontbreken, maar ze begonnen meteen aan de cabaletta "Pour mon âme", waar al die hoge do's geserveerd worden. Het hoeft geen betoog dat het publiek uit het dak ging, waarna we nog La donna è mobile kregen.

Publicatie: zondag 13 mei 2012 om 16:08
Rubriek: Concert