Bayreuth - Tannhäuser
Vorige week zijn de Bayreuther Festspiele van start gegaan. Het is de 100ste editie en dan zou je allerlei festiviteiten kunnen verwachten. Maar, afgezien van een symposium later op de maand, lijkt er niets te zijn dat dit festival onderscheidt van het vorige of het volgende. De halfzusjes Eva en Katharina Wagner ontvingen Angela Merkel en Co op de rode loper, tijdens de pauzes werd de inwendige mens versterkt met braadworst en bier... en de nieuwe productie van Tannhäuser werd uit volle borst uitgejouwd. Kortom, niks nieuws onder zon.
De regisseur Sebastian Baumgarten maakte zijn debuut op de "Grüne Hügel". Op de website van het festival is een omstandige inleiding - Tannhäuser zwischen Rausch und Traum - te lezen, uitgaande van het wereldschokkende idee dat de Venusberg en de Wartburg twee werelden zijn die niet totaal onafhankelijk van elkaar te zien zijn. Een en ander leidt, logischerwijze, tot een composteerinstallatie (eenheidsdecor van Joep van Lieshout) met ketels, buizen en kabels waar afval omgezet wordt in bio-gas en alcohol. Elisabeth offert zich op in een gasketel. De hoogzwangere Venus regeert over een kooi, waarin apen hun "ding" doen.
De recensenten lijken ook niet echt overtuigd te zijn van deze productie en ook muzikaal schijnt het niet allemaal goed te klinken. Lars Cleveman brult zich door Tannhäuser. Andere adjectieven die voor hem bedacht werden, zijn monochroom, kortademig, ondramatisch, spanningsloos, ... Stephanie Friede schijnt zo mogelijk nog erger geweest te zijn. Zij kreeg zelfs een boesalvo te verwerken. Camilla Nylund was een redelijke Elisabeth die in de loop van de avond beter werd. Er was wel nauwelijks iets aan te merken op de lyrisch gezongen Wolfram van Michael Nagy. De bas Günther Groissböck kreeg ook niets dan superlatieven van de recensenten voor zijn Landgraf.
Het was ook uitkijken naar Thomas Hengelbrock, die vooral bekend is van zijn barokwerk en historische uitvoeringspraktijk. Daar lijkt weinig van te merken, behalve misschien in de keuze van de gespeelde versie... één van de vroege Dresden-versies.
Een aantal recensies:
- FAZ: Kaulquappen und eine schwangere Venus
- Süddeutsche Zeitung: Buhrufe für die Biogasanlage
- Die Presse: Tannhäuser, begraben im Inszenierungsberg
- Kölner Stadt-Anzeiger: Biogasanlage für Wagners Wartburg
- Neue Zürcher Zeitung: Schall und Rauch, aber kräftig
- Die Welt: Baumgarten packt den Wagner in den Tank
- Financial Times: Tannhäuser, Bayreuth Festival
- The Telegraph: Tannhäuser, Bayreuth Festival
- Bloomberg: Merkel, Trichet Watch Pregnant Venus, Tadpoles in Bayreuth
Na dit en ook de recensies van de vorige jaren indachtig, vraag ik me af waarom eigenlijk iemand nog naar Bayreuth gaat... tenzij om misschien eens de sfeer op te snuiven. Slecht gezongen Wagnervoorstellingen en idiote regieconcepten vind je ergens anders ook, en daar moet je geen wachtlijst van tien jaar voor doorstaan.
Publicatie: woensdag 3 augustus 2011 om 20:08
Rubriek: Nieuws