Il Grand' Inquisitor

Elias in het PSK

Elias is een groot oratorium van Mendelssohn dat het uiterste vraagt van de titelrol en van het koor. Als dat dan aangekondigd werd met "solisten Muziekkapel Koningin Elisabeth", dan moest ik even mijn wenkbrauwen fronsen.

Dat van die muziekkapel moet wel met een korreltje zout genomen worden. Voor de titelrol hadden ze bijvoorbeeld Shadi Torbey geëngageerd, een van de Elisabethwedstrijd-laureaten van twee edities geleden. Hij geeft een unieke vertolking van de profeet Elias waarbij hij de dramatiek niet schuwt. Het is bewonderenswaardig dat hij dat uitgangspunt consequent volhoudt, ook al strookt ze niet altijd met mijn opvatting.

Een voorbeeld is de scène met de weduwe, wier kind hij weer tot leven wekt. De aggressiviteit waarmee hij God bevelen geeft, is licht ongepast. Daar verwacht ik toch iets meer nederigheid van een profeet. Al dat geweld komt wel goed van pas als hij de volgelingen van Baal uitdaagt. Daarbij trekt hij alle expressieve registers open, in die mate dat ik me afvroeg wat hij nog zou kunnen doen voor "Ist nicht des Herrn Wort wie ein Feuer". In het tweede deel neemt hij wat gas terug met onder andere een ingetogen gebed "Es ist genug". Alles bij elkaar was dit een heel indrukwekkende prestatie, niet in het minst omdat hij ook nog eens alles zonder partituur zong.

Yury Haradzetski is een laureaat van de jongste zang-editie. Hij zong de tenorpartij van Obadjah. Zijn vertolking was weinig geïnspireerd. Hij leek me ook niet helemaal geïnteresseerd om dit concert te zingen. Ik was wel onder de indruk van de sopraan Lies Vandewege als de weduwe en in haar grote aria "Höre, Israel". Ze heeft een mooie stem, die goed draagt. Maar wat Torbey wat teveel aan heeft expressie (voor zo ver dat mogelijk is), heeft zij tekort. Het klinkt allemaal mooi, maar weinig bezield. Zeker in de scène als weduwe is veel meer mogelijk. De altpartij van de Engel werd gezongen door Kinga Borowska. Ook zij mist nog wat maturiteit om de partij echt boeiend te houden.

Dit kwartet zangers werd nog aangevuld door vier andere jonge zangers - met name Madeleine Colaux, Camille Merckx, Joris Bosman en Tristan Faes - die de groep versterkten voor bijvoorbeeld een aantal solistenkwartetten. Elias is ook een groot koorwerk en daarvoor werd beroep gedaan op het gigantische Koor van het Lemmensinstituut. Het podium stond afgeladen vol, ik schat dat er een slordige 150 jongeren in dat koor zitten. Maar ondanks dat volume aan zangers, slaagden ze er toch in om heel het dynamisch bereik van de partituur te bestrijken.

Heel het gebeuren werd in goede banen geleid door Richard Egarr, die Het Vlaams Radio Orkest dirigeerde. Wie dit nog/ook eens wil horen, kan donderdag en vrijdag terecht in het Lemmensinstituut. Torbey is weer Elias, naast een andere set solisten.

Publicatie: maandag 13 december 2010 om 20:29
Rubriek: Oratorium