Marina Domashenko in Gent

Alhoewel nog relatief onbekend, presenteerde de Vlaamse Opera de Russische Marina Domashenko in de reeks "grote stemmen". Als opener van de reeks kon dat tellen... wat een stem ! Haar rijke mezzo geurt naar vers gemalen koffiebonen, sterk, doordringend en pittig.

Ze was eerder al te horen als Pauline in de Munt of als Olga in de Bastille, maar het waren Russische liederen van Rimski-Korsakov, Tchaikovsky en Rachmaninov die ze in Gent zong. Haar stem en techniek zijn fantastisch, maar als liedrecital vond ik het echter niet zo geslaagd. De meeste van die liederen zijn doortrokken van weemoed, verdriet en verlangen. Maar het was net dit poëtisch laagje dat ze niet blootlegde, door een te overdadige opera-achtige benadering van de meeste liederen.

Er waren maar een paar momenten dat ze me kon ontroeren. Tchaikovsky's Sred sjoemnova bala was zo'n moment... even hoorde je een mezzo-versie van Tatyana, die verliefd wordt. Of met Snova, kak prezjde als de gevoelens van eenzaamheid toch de bovenhand krijgen.

Haar pianist Alexander Paley speelde tussendoor drie "maanden" uit Tchaikovsky's De seizoenen (opus 37b). Maar hij is me teveel een pianist van het hamerende type. Daarom misschien dat hij de piano volledig dicht liet leggen als hij Domashenko begeleidde... ik kan me niet meteen herinneren dat ik dat ooit gezien heb.

Een deel van het Gentse publiek is trouwens al even erg als dat van Luik... omdat ze even hardnekkig bleven applaudisseren tussen alle liederen. Misschien dat er volgende keer toch een nota in het programmaboek moet gezet worden met de "spelregels" van een recital.

Maar nog even terug naar Domashenko. Wie haar gemist heeft, kan het allemaal nog eens horen op klara op dinsdag 8 november. In haar bio staat daarenboven dat ze Baba de Turk gaat zingen in de Munt... en daarmee is al een tipje van het volgende Muntseizoen opgelicht.

Publicatie: dinsdag 25 oktober 2005 om 21:38
Rubriek: Liedrecital