Les Huguenots in de Munt

Les Huguenots in de enscenering van Olivier Py is, na elf jaar, nog altijd een van de mooiste en meest indrukwekkende Muntproducties van de laatste jaren.

Marguerite, Valentine (foto © Matthias Baus)

Over de productie heb ik indertijd uitgebreid gerapporteerd, inclusief de twee bezettingen die ik toen hoorde (eerste bezetting / tweede bezetting). Maar het was gisteren wel een speciale voorstelling. Verschillende medewerkers - ook een aantal zangers in hoofdrollen - werden tijdens het repetitieproces besmet met corona, waarna iedereen een week in quarantaine ging en de première uitgesteld moest worden. Gisteren hoorden we dus de première... én de generale... én de pre-generale repetitie. Evelino Pidó hield het muzikaal goed bij elkaar en ook scenisch zijn er geen opvallende rampen gebeurd.

Er werd niet aangekondigd wie allemaal ziek geweest is, maar Enea Scala was één van hen (zoals hij zelf op zijn Facebook-pagina gemeld heeft). We zullen er maar vanuit gaan dat hij volledig hersteld was: zijn Raoul was luid en ongenuanceerd zoals verwacht. Enkel in "Plus blanche que la blanche hermine" deed hij een verdienstelijke poging tot nuance. Maar van de vijf uur erna kreeg ik hoofdpijn telkens hij zijn indrukwekkende tenor staalhard de zaal intrompettert.

In tegenstelling tot Scala was Lenneke Ruiten een en al verfijning. In haar vertolking van Marguerite de Valois rijgt ze in "O beau pays de la Touraine" de legato lijnen, de loopjes, trillers en hemelse hoge noten aan elkaar. Maar ook voor de iets dramatischere momenten kan ze iets meer gewicht in haar stem leggen. Je kan discuteren of Karine Deshayes de Falcon is die nodig is voor Valentine. Haar stem heeft ondertussen meer dan voldoende substantie en donkere kleuren voor de rol, enkel de extreme topnoten komen er krijsend uit.

De jonge mezzo Ambroisine Bré is een uitstekende Urbain, speels in "Nobles seigneurs, salut", schalks en charmant in "Non, non, non, vous n'avez jamais je gage". Bij de mannen zong Vittorio Prato Nevers met een mooie bariton. Nicolas Cavallier hebben we al een tijdje niet meer gehoord, maar zet nog altijd een uitstekende en stijlvolle Comte de Saint-Bris neer. Alexander Vinogradov orgelt indrukwekkend als Marcel, al behoort zijn Franse uitspraak tot de minste van deze bezetting.

Publicatie: donderdag 16 juni 2022 om 18:06
Rubriek: Opera