Il Grand' Inquisitor

Georg Nigl in de Munt

"Je länger je lieber" zijn de slotwoorden van Nietzsches "Von jenem Orte wo mirs so gefallen, soll'n Lieder erschallen". Het was tevens de titel van de lied- en poëzie-avond waarmee de Munt haar recitalseizoen vandaag opende.

Het is één van de teksten - waaronder ook de tekst met het beroemde citaat "Ohne Musik wäre das Leben ein Irrtum" - over muziek en liederen die door de Duitse actrice Martina Gedeck voorgedragen werden. Doorheen de Nietzsche-teksten werden twee liederen van Schubert gezongen. Georg Nigl zong met een weke bariton An die Musik en Lachen und Weinen. Elena Bashkirova begeleidde hem, vaak nogal slordig. "Man zieht der Kunst viel zu enge Schranken", met een verwijzing naar Faust in Auerbachs Keller, leidde logischerwijze naar Beethovens Flohlied. Het is een lied waarin Nigl zijn veelkleurige stemacrobatiek kon uitspelen.

De hele avond kregen we dergelijke afspiegelingen tussen lieden en gedichten. Gedeck zong met breekbare stem Bertold Brechts Erinnerung an die Marie A.. Het was de opmaat voor het lichtvoetiger middendeel van de avond. De liefde van een bloedworst voor een leverworst, Die Blunzen und die Leberwurst, zong Nigl met veel Weense zwier. In Wolfs Mörike-lied Abschied hoorden we weer verschillende stemmetjes en de trefzekere pointe. Berlijnse cabaret kregen we met Eine kleine Sehnsucht in een melodram-achtige uitvoering van Gedeck, met fluitbegeleiding van Nigl.

Heines "Die alten bösen Lieder" - het gedicht, niet Schumanns Dichterliebe-versie - was het begin van het dramatischere deel. Mahlers oorlogsevocatie Revelge bracht Nigl aan de rand van zijn stem. In Brechts "An die Nachgeborenen" wordt dan weer verwezen naar het nationaal-socialisme. Ich wandte mich und sahe an uit Brahms' "Vier ernste Gesänge" past daar wonderwel goed bij... "an Alle, die Unrecht leiden unter der Sonne". De voordracht van "Sehnsucht" loopt naadloos over in het voorspel van Hanns Eislers Und endlich (ook op een tekst van Peter Altenberg), waarmee de avond in stilte wegdeemstert: "Da denkt man, dass es vielleicht wirklich so ist, wundert sich still, dass man doch nicht froh ist!"

Om toch niet op een te zwaarwichtige noot te eindigen kregen we als bisnummer nog een Weense Schlager en oorworm... Sag' beim Abschied leise "Servus".

Publicatie: maandag 4 oktober 2021 om 22:42
Rubriek: Liedrecital