Julian Prégardien in Baden-Baden*

Ik had even getwijfeld of ik voor de derde week op rij nog eens naar een recital met Julian Prégardien zou luisteren. Maar ik ben blij dat ik toch virtueel naar het Festspielhaus Baden-Baden getrokken ben voor een Dichterliebe met pianist Eric Le Sage.

Het was misschien niet de meest ontroerende vertolking, maar wel extreem expressief. Het doet er niet toe hoe vaak je al Dichterliebe gehoord hebt, je hoort hier dingen die je nog nooit eerder gehoord hebt.

Om te beginnen is er Prégardiens gewoonte om de partituur niet als heilig te beschouwen: een paar extra en zelfs andere noten in Im wunderschönen Monat Mai of Allnächtlich im Traume, een extra appogiatura in Wenn ich in deine Augen seh', een kleine Nachtigall-portamento in Aus meinen Tränen spriessen, ... Ook op het vlak van frasering grijpt hij in door bijvoorbeeld korte pauzes in te voegen in Wenn ich in deine Augen seh' om zo extra spanning op te bouwen. In Ich hab' im Traum geweinet kan hij zelf nog wat verder gaan omdat hij daar de rusten zelf kan bepalen zonder zich iets van de piano aan te moeten trekken: "ich weinte noch lange ... bitterlich".

Er waren wel een paar opvallende interpretatieve keuzes. Im Rhein, im heiligen Strome begint hij met een vreemde zwaarwichtigheid alsof hij, zoals de Schubert-Atlas, alle leed van de wereld draagt. De uitbarsting "Sie hat ja selbst zerrissen, zerrissen mir das Herz" op het einde van Und wüssten's die Blumen vond ik wel iets te extreem. Ook Ein Jüngling liebt ein Mädchen kreeg een vrij agressief einde, maar Am leuchtenden Sommermorgen was dan weer zoetgevooisd met een licht ironiserende knipoog voor de "trauriger, blasser Mann". Die alten, bösen Lieder werd snel - te snel naar mijn smaak - afgerateld... het leek wel een snelheidswedstrijd om de hele cyclus op pakweg 25 minuten afgehaspeld te krijgen.

Maar over het algemeen was het een interessante Dichterliebe, niet in het minst omdat hij in Eric Le Sage een uitstekende partner gevonden heeft. Ook hij haalt allerlei details uit de piano, een beetje zoals Andras Schiff. Mooie dubbele melodieën in Und wüssten's die Blumen, spectaculaire virtuositeit in Das ist ein Flöten und Geigen of gewoon prachtig pianospel in Ich will meine Seele tauchen.

Na een korte vragenronde volgde nog een Schumann-bisnummer... Kurzes Erwachen.

Publicatie: donderdag 18 februari 2021 om 21:21
Rubriek: Liedrecital