Il Grand' Inquisitor

Mauro Peter in Schwarzenberg

De juni-editie van de Schubertiade Schwarzenberg is begonnen met Schuberts ultieme meesterwerk. Mauro Peter bracht een hoogst persoonlijke Winterreise en kreeg daarbij schitterend repliek van Helmut Deutsch.


(foto © Schubertiade)

Met zijn 32 jaar kan je Mauro Peter nog altijd een jonge zanger noemen. Zijn Wanderer is ook een jongeman, die volledig in lijn ligt met zijn vertolking van Die schöne Müllerin. Die optie is perfect verdedigbaar: voor verbitterde oudemannen-Winterreisen heeft hij nog tijd genoeg. Dat uit zich in de eerste plaats door een constant mooi gezongen Winterreise. Hij laat zich niet verleiden tot dramatische uitbarstingen, agressieve jaloezie of wraakzuchtig gegrauwel. Hij doet net het omgekeerde en zet de tedere momenten meer in de verf. En tegen alle verwachtingen in werkt dat even aangrijpend.

Zoals het een echte Schubertiaanse Wanderer betaamt, zoekt hij daarenboven troost in de natuur... in het geruis van de twijgjes van Der Lindenbaum, zelfs de "trübe Wolke" van Einsamkeit of bij de vuurvliegjes van Täuschung. Dat betekent uiteraard niet dat deze Winterreise een en al jolijt is. Helmut Deutsch zorgt voor het nodige tegengewicht en gooit bliksems en donder uit zijn piano, laat het doodsklokje vervaarlijk klinken in Der Wegweiser of speelt dreigende orgelmuziek in Das Wirtshaus.

Het kantelpunt komt pas helemaal op het einde van Täuschung. Tot dan lijkt de Wanderer nog in de ontkenningsfase te zitten. Vanaf "Nur Täuschung ist für mich Gewinn" neemt het verdriet de overhand. Mauro Peter legt dan een traan in zijn stem en houdt die vast tot Der Leiermann. Pas in het laatste lied, dat hij heel droog beschrijvend begint, komt de berusting met de eenvoudige vraag "Willst zu meinen Liedern deine Leier dreh'n ?" alsof het de normaalste zaak van de wereld is... 30 seconden stilte en dan de staande ovatie. De Schubertiade Schwarzenberg is met een absoluut hoogtepunt begonnen.

Publicatie: zaterdag 22 juni 2019 om 21:16
Rubriek: Liedrecital