Samuel Hasselhorn in het PSK

Tegen alle verwachtingen in heeft een liedzanger de recente Koningin Elisabethwedstrijd gewonnen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de bariton Samuel Hasselhorn voor zijn winnaarsconcert een liedrecital bracht. Als pianist had hij Justus Zeyen meegebracht.

Het recital was een bloemlezing met liederen van de vier belangrijkste romantische Duitse liedcomponisten. Ze begonnen uiteraard met Schubert en een programma dat je "Sehnsucht und Tod" zou kunnen noemen en dat een boog spande van de Schiller-Sehnsucht tot het Mayrhofer-Nachtstück. Zoals we een maand geleden in deSingel al konden horen, beheerst Hasselhorn alle nuances van de liedvertolking. Sommige vertolkingen komen wel wat hectisch over, zoals Im Frühling, maar in het algemeen rijgt hij de pareltjes aan elkaar met Totengräbers Heimweh als een intens hoogtepunt. Na dit donker liedblok, brachten ze wat verlichting met vier Brahms-liederen waarin hij probleemloos de strofische "Deutsche Volkslieder" boeiend kon houden.

Voor Schumann had hij vijf Heine-liederen uitgekozen met een hemelse vertolking van Du bist wie eine Blume of een kleurrijke voordracht van Mein Wagen rollet langsam. In de twee balladen Die beiden Grenadiere en Belsazar kan hij al zijn vocale kleuren uitspelen, al komt hij iets te snel tot een climax waardoor een verdere ontwikkeling beperkt wordt. Met Wolfs Heimweh en andere nachtliederen vindt hij een aansluiting bij de sfeer van de Schubertliederen.

Om de avond af te sluiten waagde hij zich met twee bisnummers op het terrein van José Van Dam. Met Duparcs Chanson triste en Poulencs Couplets bachiques bewees hij dat zijn Franse uitspraak en stijlgevoel ook goed zitten.

Publicatie: donderdag 25 oktober 2018 om 16:17
Rubriek: Liedrecital