Anna Lucia Richter in Zeist

Dit jaar heeft het Liedfestival van Zeist "Schubert en zijn opvolgers" als thema. Die opvolgers zijn dan vooral Schumann en Wolf. Een bijkomende rode draad is de dichter Eichendorff. In het openingsconcert van Anna Lucia Richter en Gerold Huber kregen we Schubert en Wolf, maar voor Eichendorff was het wachten tot de bisnummers.

Zowel het deel voor de pauze (met Schubert) als het deel na de pauze (met Wolf) begon met een bloemen/lente-thema. Kenmerkend voor Anna Lucia Richter is dat ze, meer dan andere zangers, zonder vibrato zingt... en dus ook in Schubert. Het is ongetwijfeld een kwestie van smaak, maar bij mij begint het dan te wringen. Occasioneel kan het als expressief middel ingezet worden, maar bij Richter loopt het echt de spuigaten uit. Halverwege Viola - bij "Doch ein ängstliches Gefühl ihre kleine Brust durchwallt, denn es ist noch rings so still" - valt er nog iets voor te zeggen om dat beklemmende gevoel op die manier uit te drukken. Maar in een lied als Erster Verlust klinkt het gewoon fout.

In theorie valt er ook wel iets voor te zeggen om de Mignon-Lieder met een witte stem te zingen. Maar het probleem is dat ze al te vaak nipt tegen en een paar keer compleet naast de toon zingt. Nu, ze is wel consequent in haar keuzes en ze probeert voldoende contact te creëren met haar publiek, ondanks een pupiter die heel de tijd voor haar neus staat.

Het Schubertdeel werd afgesloten met twee Schulze-liederen. An mein Herz begon waanzinnig snel, waardoor de harteklop in de piano dringend een cardioloog moet opzoeken. Im Frühling was grotendeels in orde, al interpoleert ze een paar versieringen. Op zich zijn versieringen in Schubert niet onmogelijk en zijn ze in lijn met de historische uitvoeringspraktijk. Maar dergelijke frivoliteiten horen mijns inziens niet thuis in dit lied.

De vier lenteliederen van Wolf waren beter verteerbaar, en dan vooral de onbekendere Frühlingsglocken of Abendbilder. Richter heeft een heel lichte stem en dan zijn Bergs Sieben frühe Lieder geen evidente keuze. Het spreekt in haar voordeel dat ze de liederen met haar eigen stem zingt en zich niet laat verleiden om haar stem aan te dikken. Maar dan wordt wel duidelijk dat Die Nachtigall of Traumgekrönt toch wat meer gewicht vragen. Maar bijvoorbeeld Im Zimmer was dan weer wel mooi.

Deze avond liet me grotendeels op mijn honger zitten, en werd afgesloten met Bei dir allein en Wolfs Nachruf als twee bisnummers.

Publicatie: dinsdag 22 mei 2018 om 22:06
Rubriek: Liedrecital