Isabelle Druet in Heidelberg

Lag het aan het tijdstip... een vrijdagnamiddag ? Lag het aan het volledig Franstalige programma ? Hoe dan ook, de "Alte Aula" van de universiteit van Heidelberg zat amper halfvol voor het concert van Isabelle Druet en het strijkkwartet I Giardini.

foto © Némo Perier Stefanovitch

Ze hadden een thematisch programma samengesteld met als titel "Au pays où se fait la guerre". Het thema was de oorlog, naar aanleiding van alle herdenkingen van de Eerste Wereldoorlog. Het programma was opgebouwd in vier bedrijven van het vertrek, over het front tot de dood en in het paradijs. Ze hebben nauwelijks muziek gekozen uit het begin van de twintigste eeuw, maar vooral hoe 19de eeuwse componisten deze thematiek benaderden.

Een dergelijk programma kan heel snel zwaar en deprimerend worden. Maar er mag ook al eens gelachen worden, zeker als het concert begint met Isabelle Druet die via het zaalpad komt binnengemarcheerd met Offenbachs Ah, que j'aime les militaires of nadien een Star Wars-speelgoedzwaard bovenhaalt voor de Couplets du sabre. Druet is een fantastische Grande-Duchesse de Gérolstein met een warme mezzo en het nodige gevoel voor humor. Later zou ook nog Je suis veuve d'un colonel uit La vie parisienne passeren.

De ingetogere liederen liggen haar even goed. Uiteraard het Duparc-lied dat de titel voor het concert leverde, of zijn Elégie. Haar laatste lied, En paradis van de mij onbekende Théodore Dubois, was de bekroning van een homogeen concert. Als bisnummer volgde nog Hahns L'heure exquise, net zoals alle andere liederen in een bewerking voor strijkkwartet.

Publicatie: vrijdag 7 april 2017 om 21:02
Rubriek: Liedrecital