Ein deutsches Requiem in Berlijn

Het Dresdner Kreuzchor bestaat 800 jaar en dat vieren ze met onder andere een Brahms-concert in het Berlijns Konzerthaus. De hoofdbrok van het concert bestond uit Ein deutsches Requiem, maar ze begonnen met twee pure koorwerken van Brahms.

Het Kreuzchor is een knapenkoor met jongens tussen 9 en 18 jaar oud dat vooral de misvieringen van de Kreuzkirche in Dresden opluistert (Peter Schreier is een van de bekendste ex-koorleden). Voor hun verjaardagsconcert in Berlijn werden ze begeleid door de Dresdner Philharmonie onder de leiding van hun "Kreuzkantor" Roderich Kreile.

Ze begonnen het concert met het Schicksalslied en het eerder wereldse requiem Nänie, een Schillertekst met antieke verwijzingen. Een uitvoering met een knapenkoor heeft wel een zekere angelieke uitstraling, maar heeft ook zo zijn beperkingen. De sopraan- en altpartijen krijgen uiteraard een ander koloriet, maar het is vooral de bassectie die wat licht uitvalt qua sonoriteit. Af en toe had ik ook wat meer dynamiek verwacht, vooral in Ein deutsches Requiem.

Voor het Requiem werd het koor aangevuld met de sopraan Sibylla Rubens en de bariton Daniel Ochoa. Het is al een eeuwigheid geleden dat ik Rubens nog gehoord heb en ik begon al te denken dat ze gestopt was met zingen. Vocaal is ze niet meer wat ze geweest is: haar hoogte begint schraal te worden en ze mist soms wat kracht. Maar op expressief vlak is ze nog altijd top, wat haar vertolking van Ihr habt nun Traurigkeit tot het emotionele hoogtepunt van de avond maakte. Daniel Ochoa ken ik enkel als deelnemer aan een master class in Schwarzenberg. Hij was toen een beloftevolle en vastberaden jonge zanger. Die verwachtingen heeft hij niet helemaal ingelost. Hij duwt teveel op zijn stem en zijn expressie blijft vrij monotoon.

Publicatie: zondag 6 november 2016 om 09:05
Rubriek: Oratorium