Lore Binon in AMUZ

De jonge sopraan Lore Binon en pianiste Inge Spinette gaven gisteren een recital in AMUZ. Ze hadden het recital de titel "Les poètes maudits" meegegeven.

Die titel verwijst naar het gelijknamig biografisch werk van Paul Verlaine over dichters als Rimbaud en Mallarmé. Hun gedichten werden door verschillende componisten op muziek gezet. Een aantal daarvan werd verzameld in dit recital met muziek van Claude Debussy en Reynaldo Hahn, allemaal liederen met een zekere "tristesse".

Het is een recital met een interessante invalshoek, al lijkt de combinatie van de eerder impressionistische muziek van Debussy en de salonmuziek van Hahn op het eerste zicht wat vreemd. Maar Binon en Spinette laten in hun vertolking de twee componisten naar elkaar toegroeien, waardoor je op een bepaald moment nauwelijks nog hoort wie welke muziek gecomponeerd heeft, wat zeker bijdraagt tot de homogeniteit van de avond.

Lore Binon zingt met een mooie lyrische sopraan en perfecte dictie. Haar uitdrukkingskracht haalt ze uit subtiele variaties. Op geen enkel moment zoekt ze het grote effect op, zelfs niet halverwege D'une prison bij de climax van "Mon Dieu, la vie est là". In de Debussy-liederen, zoals C'est l'extase of Soupir, is er een vleugje Mélisande hoorbaar... wat ik altijd een goed teken vind.

Een dergelijk, relatief eenzijdig, programma loopt wel het gevaar dat er een zekere monotonie optreedt. Dat was hier ook af en toe het geval, gedeeltelijk ook het gevolg van de kerkakoestiek van AMUZ die niet echt ideaal is voor het liedgenre. De textuur van de Franse muziek werd af en toe gebroken door fragmenten uit George Crumbs Apparition in het programma te verwerken. Daarvoor verwisselde Inge Spinette de 19de eeuwse Steinway voor een moderne "amplified" versie... tegelijkertijd werd het licht in de zaal gedempt om wat extra sfeer te scheppen. Als bisnummer brachten ze Kurt Weills Je ne t'aime pas.

Publicatie: zaterdag 15 oktober 2016 om 09:44
Rubriek: Liedrecital