Julia Kleiter in Schwarzenberg

Ook het recital van Julia Kleiter en Michael Gees was overwegend opgebouwd met onbekendere Schubert-liederen rond een natuurthema.

foto © Schubertiade Schwarzenberg

Het recital gaat van het ochtendgloren van Morgenlied tot de zonsondergang van het bekende Im Abendrot. Onderweg krijgen we allerlei natuurevocaties te horen zoals Erlafsee, Beim Winde, Nach einem Gewitter of zelfs de storm van die Die junge Nonne. Dankzij dit thema is het een samenhangend recital, maar het gevaar bestaat dat een zekere eentonigheid optreedt.

Dat hoeft niet zo te zijn, maar Julia Kleiter zingt met te weinig bezieling. Ze heeft dan wel een mooie lyrische sopraan, maar interpretatief blijft ze teveel op de vlakte. Dat haar tekstverstaanbaarheid te wensen overlaat, helpt ook niet. Anderzijds is haar verinnerlijkte manier om bijvoorbeeld Die junge Nonne te zingen best verdedigbaar, maar dan is er wel weinig onderscheid met de liederen die ze ervoor en erna zong.

Maar ik ergerde me vooral aan Michael Gees. Op zich is er niets mis mee dat hij voor liederen zonder piano-intro een inleiding improviseert zodat de zangeres moeiteloos de juiste toon vindt, of dat hij zelfs versieringen toevoegt. Wat me wel irriteert, was dat hij de Steinway liet klinken als een 19de eeuws pianoforte waardoor hij totaal naar de achtergrond verdween. Kleiter heeft een relatief grote stem die perfect projecteert. Maar ze krijgt geen enkele steun van Gees. Pas op het einde, met het Matthisson-lied Vollendung, leek hij even de balans terug recht te trekken.

Publicatie: zaterdag 27 augustus 2016 om 07:54
Rubriek: Liedrecital