Il Grand' Inquisitor

Bachkantates in Eugene

Op het Oregon Bach Festival vinden - naast de concerten - nog twee andere activiteiten plaats. Er worden master classes gegeven aan dirigenten en Helmuth Rilling geeft lezingen. Beide activiteiten worden gecombineerd in de zogenaamde "Discovery Series".

De formule is eenvoudig. Tijdens de master classes - die niet open zijn voor het grote publiek - krijgt elke student een deel van een kantate te dirigeren onder supervisie van Helmuth Rilling. Daarna wordt het publiek toegelaten in de zaal en geeft Rilling een lezing over een bepaalde kantate, waarbij hij het orkest, het koor en de solisten stukjes laat uitvoeren. Enerzijds om muzikale motieven te laten horen en anderzijds om aan te geven hoe de tekst als inspiratie diende voor Bachs compositie en instrumentatie. Daarna wordt de hele kantate uitgevoerd, elk deel door een van de studenten.

Deze week stonden er drie kantates op het programma:

De eerste kantate was me onbekend, de tweede is vooral bekend omdat het de meest bekende koraal bevat, die Bach ooit geschreven heeft... en de laatste is, in zijn geheel, de bekendste van de drie.

De solisten werden meestal gerecruteerd uit een van de twee koren. In sommige gevallen viel dat redelijk mee. Maar meestal kwamen ze niet veel verder dan enkel het zingen van de noten. En in het geval van de sopranen lukte zelfs dat niet altijd. Vooral in de eerste cantate waren de sopraanaria's pijnlijk om horen. Gelukkig was Elizabeth Keusch terug van de partij voor de laatste kantate en haar Bach is even schitterend als haar vertolking in het Requiem van Mozart.

Het is wel spijtig dat ik de eerste week van het Festival nog niet in Eugene was, want toen werd dezelfde formule toegepast op het Requiem... wat ongetwijfeld even verhelderend geweest zou zijn.

Publicatie: zaterdag 10 juli 2004 om 01:49
Rubriek: Oratorium