Het sluwe vosje in San Francisco

De laatste voorstelling die ik San Francisco zag, was Janaceks Het sluwe vosje in een regie van Daniel Slater, die zowel het sprookjesachtige als de afwisseling tussen droom en werkelijkheid mooi in beeld bracht.

Het decor bestaat uit verschillende traveeën die op verschillende manieren heen en weer verschoven konden worden en daardoor telkens andere gangen (een soort konijnenpijp) vormden. Voor de rest staan er ook regelmatig tafeltjes met stoelen op het podium voor de verschillende kroegscenes.

Alles begint met de boswachter die met zijn hoofd op een van die tafeltjes ligt te slapen. Aan de andere kant van het cafe zit een vrouw (het vosje) aan een tafeltje en wordt even later vervangen door een meisje, een jongere versie die door de boswachter mee naar huis genomen wordt. Op het einde van de opera komt die scene terug met de volgende generatie van "dieren". Deze twee hoofdrolspelers hebben hun dubbelgangers in twee dansers die optreden tijdens de verschillende instrumentale intermezzi. De kippenscene was zo mogelijk nog hilarischer dan Carsens productie in de Vlaamse Opera een paar jaar geleden... de kippen zitten allemaal in vakjes eieren te produceren (en te breien) tot de haan door het vosje ontmand wordt.

Het vosje werd gezongen door Dawn Upshaw. En hoewel ik geen grote fan ben van haar speelt ze het wel goed. Ze heeft blijkbaar haar lichte stem nog niet verloren, waardoor ze in het begin van de opera zelfs jong en kinderlijk klonk. Sir Thomas Allen was een schitterende boswachter en Dagmar Peckova zong de vos. Ook al de andere rollen waren goed bezet... alleen spijtig dat de kinderstemmen af en toe verloren gingen.

Het was een mooie afsluiter van mijn trip naar San Francisco. En nu naar Eugene in Oregon voor het Oregon Bach Festival.

Publicatie: woensdag 30 juni 2004 om 02:47
Rubriek: Opera