Ekaterina Siurina en Charles Castronovo in de Munt

Toen ongeveer tien jaar geleden een jonge Russische sopraan onverwacht insprong om een fenomenale Giulietta te zingen in het PSK, maakte dat haar tot de ontdekking van het jaar. Ekaterina Siurina is ondertussen getrouwd met de tenor Charles Castronovo, die al een paar keer in de Munt gezongen heeft (Fenton, Edgardo, Gennaro). Gisteren gaven ze een duo-recital in de Munt.

Een duo-recital opent allerlei perspectieven naar programma-keuze, maar ze hielden het eenvoudig met elk een groepje met liederen die hen het best ligt met "de liefde" als rode draad, telkens afgesloten met een operaduet... zoals het duet "Ton coeur n'a pas compris le mien" uit de Parelvissers net voor de pauze.

Erg veel ervaring met recitals lijken ze nog niet te hebben. Ze hangen vastgekluisterd aan de partituur - Castronovo iets minder dan Siurina - waardoor er nauwelijks tot geen oogcontact is met het publiek. De eventuele sfeer die onder die omstandigheden dan toch opgebouwd zou worden, wordt dan na elk lied efficiënt weggeapplaudisseerd door een onbeschoft publiek. Dat applaus werd dan zelfs nog aangemoedigd door de zangers, tot duidelijk ongenoegen van hun pianist Iain Burnside tijdens de zes Rachmaninov-liederen (Opus 38). Misschien had Peter De Caluwe daarover toch een opvoedkundige mededeling moeten doen, toen hij bij aanvang toch een kleine programmawijziging kwam aankondigen...

Los van deze vormelijke problemen, was het recital ook weinig boeiend. Siurina begon met belcanto-liederen. Haar stem is warm en groot en ze jodelt mooie coloraturen in Rossini's La pastorella dell'Alpi. Castronovo had een mooie selectie Schubert-liederen uitgekozen... maar op een natuurlijke manier Schubert zingen is hem niet echt gegeven. Het was eigenlijk pas in het Bizet-duet dat ze min of meer op dreef waren. Gelukkig was er nog Burnside om wat magie uit zijn - spijtig genoeg gesloten - piano te toveren.

Publicatie: donderdag 16 april 2015 om 16:33
Rubriek: Liedrecital