Christianne Stotijn in de Munt

De Nederlandse mezzo Christianne Stotijn was deze avond te gast in de Munt. Ik heb al verschillende mooie recitals met haar meegemaakt en was dus met hoge verwachtingen de Munt binnengestapt.

Maar het is met pijn in het hart dat ik moest vaststellen dat haar stem aan flarden hangt. In die mate zelfs dat ik haar stem zelfs niet meer herkende. Vroeger had ze een ietwat weke, intimistische klank die met haar omfloerst en warm karakter voor de nodige ontroering kon zorgen. Nu zijn er nog een paar mooi noten, maar ook veel snerpende tonen, ongemakkelijke keelklanken, af en toe een opflakkerend vibrato en heterogene registers. Het zou kunnen dat ze ziek was (alhoewel er geen aankondiging was), maar ik heb het vreselijke gevoel dat er iets fundamenteels fout aan het lopen is.

Met haar muzikale intelligentie en interpretatieve ideeën is er daarentegen niets mis. Haar programma kreeg de titel "Gaspard de la nuit" mee, naar het pianowerk van Ravel dat door Inon Barnatan gespeeld werd, doorwoven met nachtliederen van Schubert en Berg. Der Winterabend was een tikkeltje te traag naar mijn smaak, maar Der Zwerg zat vol mooi details. Met "da küsst der Zwerg die bleichen Wangen" deed Stotijn me weer even aan haar vroegere zelf denken. Erlkönig kende ook voldoende contrasten met een explosieve "... Gewalt" en een mooi uitdovend "... das Kind war tot".

De rest van het programma - met Britten en Mussorgsky - heb ik aan me laten voorbijgaan. De huidige staat van haar stem is te pijnlijk om te aanhoren. Ik hoop van harte dat het een tijdelijk probleem is en dat ze niet nu al uitgezongen is. Intelligente liedzangers zoals zij hebben we nodig.

Publicatie: vrijdag 27 april 2012 om 21:46
Rubriek: Liedrecital