Matthias Goerne in Schwarzenberg

In het recital van Matthias Goerne en Alexander Schmalcz werden de platgetreden paden even verlaten.

In het eerste deel zong Goerne, in het Russisch, Shostakovitch' Michelangelo-suite. Zijn donker timbre, wat soms basachtig klinkt, is uitermate geschikt voor deze liedcyclus. Hij laat zijn stem met veel legato volop stromen met zijn typisch belang dat hij hecht aan het produceren van een mooie klank. In vergelijking met bijvoorbeeld Robert Holl blijft zijn vertolking nog oppervlakkig.

Na de pauze zong hij Beethovens Gellert-Lieder (Opus 48). Gelukkig zong hij telkens enkel maar de eerste strofe van elk lied, anders zouden al die strofische liederen heel snel gaan vervelen. Enkel het laatste lied Bußlied had Beethoven volledig uitgecomponeerd. Daarna kwamen nog Mahlers Kindertotenlieder. Matthias Goerne zingt blijkbaar niet graag bisnummers, maar na lang aandringen zong hij toch nog Urlicht... waarmee een mooi gezongen liedrecital eindigde, een liedrecital dat me - vooral omwille van de programmakeuze, weinig kon begeesteren.

Matthias Goerne kwam trouwens mankend het podium op. Hij heeft blijkbaar iets aan zijn linkervoet, aangezien hij geen schoen aan zijn linkervoet aanhad.

Publicatie: dinsdag 28 augustus 2007 om 08:31
Rubriek: Liedrecital