I due Foscari in de Munt

Na de "late" Verdi-opera's van de vorige seizoenen, programmeert de Munt dit seizoen een vroeg werk... I due Foscari. Huischoreografe Anne Teresa De Keersmaeker was verantwoordelijk voor de enscenering. Voor iemand wier vak het zou moeten zijn om mensen te laten bewegen, stelt haar regie niet veel voor... het koor loopt schijnbaar doelloos in het rond. De zangers krijgen voor elke aria meestal de opdracht om naar de rand van de scene te gaan en hun ding te doen. Op zich heb ik daar geen probleem mee, alleen lijkt het zo wel meer op een semi-scenische uitvoering.

De enige die de "show" nog probeert te redden is Anthony Michaels-Moore die de doge Francesco Foscari zingt. Voor wat zijn rol betreft, slaagt hij daar redelijk in, vooral zijn slotscene is pakkend en toont een zanger die op de hoogte is van de Verdi-stijl.

De tenor Cesare Catani, die de jonge Foscari zingt, is helemaal het tegenovergestelde. Hij zingt met de subtiliteit en finesse van een kettingzaag... en hij klinkt ook zo... zijn nuances zijn beperkt tot hele spectrum dat zich tussen forte en fortissimo bevindt en in de hoogte "vergeet" hij ook nog om te zingen en brult hij het uit... Elenka Prokina heeft dan weer wel een mooie stem voor Lucrezia, ondanks dubieus piano-zingen.

Publicatie: dinsdag 22 april 2003 om 17:11
Rubriek: Opera