Susanna Andersson in Keulen

In de reeks "Rising Stars" passeerde Susanna Andersson ook in Keulen. Na haar opmerkelijk recital in het PSK kon ik het dan ook niet nalaten om, op de terugweg van Essen, even halt te houden in de Kölner Philharmonie om haar volledig recital te horen.

In Brussel had ze een ingekort programma gezongen van ongeveer 45 minuten. In Keulen presenteerde ze dezelfde liederen, maar aangevuld met nog meer Strauss-liederen en nog een aantal andere Scandinavische liederen. Eugene Asti was weer de pianist van dienst.

Ze opende haar recital nu met liederen van Grieg. Daaronder zaten een aantal klassiekers zoals Jeg elsker Dig en Solveigs Lied... allebei ontroerend mooi gezongen. Maar ook En Svane was meesterlijk waarbij ze de hogere noten moeiteloos uit het niets plukte.

Van Strauss zong ze weer de Brentano-Lieder. Ik vind die nog altijd maar niets (wat niet wegneemt dat ze ze op indrukwekkende manier zong). Alhoewel... als ik Ich wollt' ein Sträusslein binden nog een paar keer hoor, ga ik het misschien nog goed vinden. De rest van de Brentano-Lieder zijn echter hopeloos, vrees ik. Maar deze keer zong ze ook de drie Ophelia-Lieder (opus 67), waarbij ze op een beheerste, maar toch indringende manier, uiting gaf aan de waanzin van Ophelia.

Na twee liederen van Wilhelm Stenhammar - I skogen en Fylgia - zong ze weer de vier volksliederen van Peterson-Berger en Schumanns Lenau-Lieder... en bevestigde ze de eerste indruk van een paar weken geleden.

Publicatie: maandag 21 mei 2007 om 17:10
Rubriek: Liedrecital