Natalie Dessay in het PSK

Voor het jaarlijkse Gala van de Vrienden van de Munt hadden ze niemand minder dan Natalie Dessay uitgenodigd voor een concert in het PSK. Samen met het Muntorkest onder leiding van Jean-Yves Ossonce zong ze één concertaria, twee opera-aria's en vier Strauss-liederen, plus nog twee bisnummers. Het geheel werd, zoals gebruikelijk, aangevuld met ouvertures en andere orkestrale werken.

Toen Natalie Dessay opkwam voor haar eerste aria, de concertaria Alcandro, lo confesso van Mozart, leek ze niet erg gelukkig te zijn. Haar inzet was al niet helemaal juist en ook voor de rest klonk haar stem schriel. Het eerste deel besloot ze met een selectie van vier liederen uit de Brentano-Lieder van Richard Strauss. Op zich is dat een vreemde keuze, aangezien Dessay niet echt bekend staat als een liedzangeres. Zoals ik al eens geschreven heb ter gelegenheid van het recital van Susanna Anderson een maand geleden, vind ik dit ook geen goede liederen... en zeker geen materiaal om op een galaconcert te zingen. Ook hier presteerde Dessay zeer zwak met weinig tekst- en stemprojectie. Op het einde van "Amor" mispakte ze zich ook nog eens aan de lengte van de coloraturen. Ze was duidelijk niet in haar normale doen.

Onder andere omstandigheden zou ik tijdens de pauze naar huis gegaan zijn. Maar in het tweede deel zouden nog twee Franse aria's komen, waarvan ik hoopte dat ze daar zich beter zou kunnen doorheen slaan. Ze begon in allegeval veelbelovend met een vol klinkende stem voor de Cours-la-Reine en de Gavotte uit Manon. Maar de waanzinsscène van Ophélie uit Hamlet lag dan weer dichter bij recitatief-zingen en aangezien het volledige onderste deel van haar stem niet echt meewilde, ging veel verloren. Ook tijdens het eerste bisnummer, Sempre libera uit La traviata, ontbrak de "fond" van haar stem. Na deze aria gaf ze met haar gehoest aan dat ze zich niet 100% voelde, wat ondertussen wel al duidelijk was geworden. Ook uit haar hele uitstraling bleek dat ze niet tevreden was met haar prestatie. Gewoonlijk is ze veel uitbundiger als ze applaus in ontvangst neemt. Nu bleef ze veel meer op de achtergrond en beperkte ze zich tot een bescheiden hoofdknik en een korte buiging.

Laat ons hopen dat het maar een ordinaire verkoudheid is en dat er niet opnieuw stembandproblemen opduiken...

Publicatie: dinsdag 8 mei 2007 om 23:16
Rubriek: Concert