Thomas Quasthoff in Keulen

And now for something completely different...

Het feit dat Thomas Quasthoff optreedt in de Kölner Philharmonie is niet zo vreemd. Maar sommigen zullen misschien de wenkbrauwen fronsen bij het idee dat hij daar een jazz-concert geeft. Dit concert past in een tournee die begon in de Carnegie Hall en o.a. ook in Berlijn en de Weense Musikverein passeert.

Jazz is niets nieuws voor Quasthoff. Hij treedt al meer dan twintig jaar op in jazz-concerten, maar dit is zijn eerste grote tournee. Hij heeft zelfs Deutsche Grammophon kunnen overtuigen om The Jazz Album op te nemen, samen met de trompettist Till Brönner. Deze CD is onlangs verschenen en veel van de nummers op die CD passeerden dan ook de revue in Keulen. Naast Brönner werd hij daarbij begeleid door de gitarist Chuck Loeb, de pianist Alan Broadbent, de bassist Dieter Ilg en Peter Erskine op slagwerk.

Maar terwijl de CD zich beperkt tot "onschuldige" uitvoeringen - naar eigen zeggen wilde hij zijn publiek niet al te veel shockeren - waren er in Keulen ook andere geluiden te horen. Naast klassiekers als Can't we be friends?, The Lady is a tramp, Smile en They all laughed bracht hij ook twee scatnummers waarbij je van de ene verbazing in de andere valt van wat hij allemaal met zijn stem kan doen. Zou er wel iets zijn dat hij niet kan !? Je kan trouwens een voorbeeldje van zijn scat-kunnen beluisteren op YouTube.

In tegenstelling tot andere operazangers, die ook-wel-eens jazz willen zingen, zingt Quasthoff niet met zijn klassieke stem, maar met een crooner-stem en uiteraard met een microfoon. Het verbazingwekkende is dat hij die twee zangstijlen zonder problemen kan afwisselen. Tijdens Danny Boy duwde hij plots de microfoon weg en zong hij verder met zijn "normale" stem. Eerder had hij al tijdens een strofe een perfecte Louis Armstrong-imitatie gedaan.

Tijdens zijn formelere liedrecitals, wacht hij meestal tot de bisnummers om het publiek aan te spreken. Maar bij deze gelegenheid praat hij honderduit tussen de nummers door. Als hij op een bepaald moment overschakelde op het Kölsch, lag heel de Philharmonie plat. Zijn Liedvertolkingen blijven uiteraard fenomenaal, maar het is boeiend om deze andere, meer ontspannen, kant van Quasthoff eens te zien.

Publicatie: zondag 18 maart 2007 om 09:19
Rubriek: Concert