Il Grand' Inquisitor

Marie-Nicole Lemieux in het PSK

Gisteren was Marie-Nicole Lemieux te gast in het PSK - begeleid door Les Épopées onder leiding van Stéphane Fuget - voor een concert met Franse barokaria's dat de titel "Enchanteresse" gekregen had... en betoveren deed ze !

De rode draad doorheen het concert waren verschillende incarnaties van Médée en Circé. De groepjes die ze vormde, maakten geen onderscheid tussen de componisten: zo ging bijvoorbeeld een aria van Mademoiselle Duval via instrumentale intermezzi van Desmarest en Cardinal naadloos over in een andere aria van Jean-Marie Leclair.

De kindermoordenares Médée is ongetwijfeld een van de meest dramatische rollen in de operaliteratuur en heeft talloze componisten geïnspireerd. Na de Médée-ouverture begon het concert met Quel prix de mon amour ! van Marc-Antoine Charpentier (ze zou er ook het concert mee afsluiten als derde bisnummer). Het verdriet na Jasons verraad overheerst, Lemieux laat een eerste keer een verfijnde triller horen. Later zouden er nog volgen, evenals delicate coloraturen.

Ik had halvelings verwacht dat het emotionele zwaartepunt zou liggen bij Prête à porter d'horribles coups van François-Joseph Salomon en Ne les épargnons pas ! van Charpentier, maar muzikaal werkt het niet zoals de tekst suggereert. Het ligt dan absoluut niet aan de fenomenale zeggingskracht van Lemieux. In de Lully-versie, Ah, faut-il me venger met een orginele begeleiding van twee traverso's en een cello, brengt ze Médée's verscheurdheid goed tot uitdrukking: nog twijfelend in het begin tot een zelfverzekerd "il faut me venger" op het einde.

In de Médée-aria's is het de subtiele en ingetogen tekstvertolking die van belang is. Vocale spektakelstukken kregen we eerder in de aria's van de tovenares Circé. Lemieux hypnotiseert met het recitatief voorafgaand aan Noires divinités van Jean-Marie Leclair, waarna ze in de aria alle demonen oproept om de aria indrukwekkend te beëindigen met een warme en diepe altnoot "C'est pour faire des malheureux". Meer toverkunsten kregen we te horen in Sombres marais du Styx van Henry Desmarest, terwijl ze bliksemblikken de zaal inslingert met een furioso tweede deel "Démons, redoutez mon pouvoir !".

Zo serieus en geconcentreerd als ze was tijdens het concert, zo open en goedlachs was ze tijdens de bisnummers. Het was, kortom, weer een onvergetelijk concert van Marie-Nicole Lemieux... alleen spijtig dat de zaal meer dan de halfleeg was.

Publicatie: donderdag 12 januari 2023 om 16:48
Rubriek: Concert