Mahler #4 in de Musikverein

Net voor ik mijn vliegtuig terug naar België moest nemen, kon ik nog een namiddagconcert in de Musikverein meepikken met de Wiener Philharmoniker, gedirigeerd door Simon Rattle. Het concert was al lang uitverkocht, maar er waren toch nog een paar staanplaatsen beschikbaar.

Het concert was overwegend symfonisch en dus niet echt interessant voor mij. Maar ik was nog nooit in de Musikverein geweest, en in de Vierde Symfonie van Mahler zit er wel een vocaal stuk uit de Wunderhorn-collectie. De voorstelling begon met de Karfreitags-Zauber uit Parsifal ter nagedachtenis van ene Horst Haschek (ere-lid van de Wiener Philharmoniker en ere-voorzitter van het "Gesellschaft der Musikfreunde in Wien"). Daarna kwam de 86e Symfonie van Joseph Haydn.

In het laatste deel van Mahlers Vierde, vertolkte Barbara Bonney iets wat op Das himmlische Leben leek. Haar intonatie en de strijd om het juiste tempo (Rattle won) hadden misschien te maken met haar plaatsing in de zaal. Iemand had blijkbaar het briljante idee om haar op het balkon boven het orkest, net voor het orgel te plaatsen. Als ze - zoals gewoonlijk gebeurt - vooraan tussen het orkest had gestaan, dan was er ongetwijfeld een beter contact geweest tussen alle uitvoerders en had deze discrepantie misschien kunnen vermeden worden. Maar haar onverstaanbare Duitse uitspraak zou daardoor waarschijnlijk niet verbeterd zijn. Voor dit niveau was dit totaal onaanvaardbaar en dit wierp een donkere schaduw over het hele concert.

Kein' Musik ist ja nicht auf Erden
Die uns'rer verglichen kann werden.

Juist ja. En dat ik daarvoor twee uur heb moeten rechtstaan... maar gelukkig waren de andere delen van de symfonie wel zeer genietbaar.

Publicatie: zondag 16 januari 2005 om 00:24
Rubriek: Concert