Ema Nikolovska in Wigmore Hall*

We hebben 2020 afgesloten in Londen en beginnen het nieuwe jaar ook in Londen... met het liedrecital van Ema Nikolovska en Malcolm Martineau in - de ondertussen weer lege - Wigmore Hall.

Op het eerste zicht zag het programma er wat rommelig uit, maar er bleek zich toch een samenhangend geheel af te tekenen. Het recital begon met een vooruitblik naar de lente met vijf Schubert-liederen, gaande van het opgewekte Im Haine of het vrolijke Die Vögel om te eindigen met het treurende Im Frühling. Diezelfde dubbele emoties van het laatste lied horen we terug in Jarní, een lied van de Tsjechische Vítezslava Kaprálová. De Macedonische Nikolovska zingt al deze liederen met een mooie homogene mezzo en een ontwapenende natuurlijkheid. Haar vertolkerscapaciteiten komen helemaal op het voorplan als ze ons door gevarieerde Dvorakliederen leidt: ze is melancholisch in Dobrú noc, má mila, flirterig in Zalo dievca, zalo trávu, ontroerend in Ach, není, není tu.

De liederen werden altijd ingeleid door een presentator van BBC Radio 3, maar voor de laatste groep liederen neemt Nikolovska het over en geeft een inleiding die even bevlogen is als haar zangkunst. Nadia Boulanger en Ana Sokolovic wisselen elkaar af, met als apotheose een onvoorstelbare Plava zvezda van Sokolovic... geen piano, ritmisch Sprechgesang, maar zo vol muzikaliteit. Na twee slaapliederen van Benjamin Britten eindigden ze met Five Advertising Songs van Nicolas Slonimsky, die aantoont dat je letterlijk alles op muziek kan zetten, zelfs reclameteksten voor laxeermiddelen of tandpasta. Nikolovska zingt het heel serieus, waardoor het echt grappig wordt.

Een boeiend recital om het jaar mee te beginnen...

Publicatie: maandag 4 januari 2021 om 15:34
Rubriek: Liedrecital