Il Grand' Inquisitor

Konstantin Krimmel in Oxford

We zijn bijna aan het einde van het Oxford Lieder Festival en we kregen nog een laatste fantastisch recital in de Holywell Music Room van bariton Konstantin Krimmel en Doriana Tchakarova.

Eerder dit jaar heb ik Krimmel voor de eerste keer gehoord in Heidelberg en hij is een echte aanwinst voor de Liedergemeenschap. Hij begon vandaag met drie minder bekende liederen van Mendelssohn. In het strofische Herbstlied toont hij meteen zijn meesterschap, met een vocaal gebald slot van elke strofe en een soeverein gevoerde bariton. Maar zijn veelkleurige interpretatie kwam pas volledig tot zijn recht in de drie ballades van Loewe.

Hij is een natuurlijke verteller, waardoor hij mij vanaf de eerste noot van Herr Oluf op het puntje van mijn stoel deed zitten. Deze ballade vraagt niet minder dan vier stemmen, maar het is vooral zijn vertolking van "Erlkönigs Tochter" die me kippenvel bezorgde: eerst probeert ze Herr Oluf te overtuigen om met haar te dansen, maar ze wordt telkens meer geïrriteerd tot ze hem met "reit hin zu deinem Fräulein wert" wegzendt... een moment dat door merg en been ging. Zijn uitvoering wordt verder gekenmerkt door dramatische pauzes, de klassieke truuk van de verteller aan wiens lippen het publiek hangt. De Loewe-Erlkönig staat altijd een beetje in de schaduw van die van Schubert, maar Krimmel houdt ook hier de spanning er van begin tot einde in. Met een weergaloos wervelende Odins Meeresritt vol vocale opulentie sloot hij dit Loewe-groepje af. Die drie liederen staan trouwens ook op zijn debuut-CD Saga: een opname die elke liefhebber in huis moet halen.

Na drie Strauss-liederen, eindigden ze met vijf liederen uit "Des Knaben Wunderhorn" van Mahler, met een mooi gedragen Urlicht als hoogtepunt. Zijn autoriteit in dit repertoire is onmiskenbaar en ik hoop hem nog vaak terug te horen als liedzanger. Er volgde nog één bisnummer: The three eyed dragon... en het dak ging eraf.

Publicatie: zaterdag 26 oktober 2019 om 14:15
Rubriek: Liedrecital