Ann Hallenberg in het PSK

Een avond vol vocaal vuurwerk... dat is de korte omschrijving van het concert van Ann Hallenberg en Il pomo d'oro gisteren in het PSK.

(foto © Örjan Jakobsson)

Een paar jaar geleden namen ze de CD Carnevale 1729 op bij Pentatone. Een selectie van zeven aria's (en een achtste als bisnummer) van deze opname stond gisteren op het programma, onderbroken door twee concerto's van Galuppi en Vivaldi.

De achtergrond van het gebeuren is het Venetiaanse carnaval van 1729 als het Teatro San Giovanni Grisostomo en het Teatro San Cassiano elkaar de loef probeerden af te steken. De strijd ging evenzeer tussen de legendarische zangers Farinelli, Senesino en La Faustina.

Ann Hallenberg begon relatief rustig met Cesares aria Soffre talor del vento uit Catone in Utica. Een Giacomelli-aria Mi par sentir la bella ademt dan weer een pastorale serenadesfeer uit, met dank aan de obligate hobo en de pizzicato-begeleiding door de strijkers en uiteraard de sensueel warme mezzo van Hallenberg. In deze aria's konden we al haar oneindige adem bewonderen. Met Nave altera che in mezzo all'onde van Leonardo Vinci trok ze alle registers open. Het is één zaak om al die loopjes en trillers op CD gebrand te krijgen. Live klinkt het echter allemaal even moeiteloos. Als ze met Non sempre invendicata nog een versnelling hoger schakelt, dan vliegen de staccato-nootjes ons tegen sneltreinvaart om de oren en ging eindelijk het dak eraf. Het even spectaculaire In braccio a mille furie uit Porpora's Semiramide riconosciuta was het adembenemende bisnummer...

Publicatie: woensdag 13 februari 2019 om 17:53
Rubriek: Concert